17 Ekim, 2007

Bu kez de sen anla!!!

Bu kez de sen anla!!!
Gözlerimden yaş misali düşüşünü seyrediyorum öylece
Nasıl süzüldüysen içime,aynı şekilde gidiyorsun işte...sessizce
Ne değiştirebilir şimdiden sonra bu kaderi?
Sen mi? Güldürme beni...
Her gidişinde dünyamı bir hiçe çeviren,görmezden gelen hüsranımı...
ve uğruna nice ağıtlar yaktığım,nice şiirler yazdığım,adını kalbime kazıdığım... Sen...?
N'olur güldürme beni haline...
Gelirsen diner sandığım yalnızlık durulmuyor
Meğer kendimeymiş yalnızlığım,ağır geliyor...
Yaralarım onarılmaz artık.Aşkından kurtuldum ya,illa bir iz yapışacak yakama.
Çek gölgeni peşimden,inan sensiz daha mutluyum ben...
En acı anlar boğazımda düğüm işte.
Ne kadar yutkunsamda,hazmedemiyorum onca kırılmışlığı.
Sendeki ise;sadece vicdan rahatsızlığı...
Hiç beklemediğin anda; vuracağım kalbinin orta yerinden ta...
Aniden gelişin gibi, Ve gidişin gibi, Hatta tekrar tekrar dönüşün gibi olacak herşey.
Tüm acılarımı yakıp küllerini göndereceğim sana.
İbret-i âlem olsun diye,çektiklerimi,beni biraz olsun anla diye,bir daha dönme diye!!!
Gün oldu,devran döndü Sen niyetlendin bu kez sevdama
Gel bakalım kapıma Hâlâ açan bir ben var mı ardında?
Üzgünüm...Seni tekrar sevemeyecek kadar ruhsuzum artık
Bu kez de sen anla!!!

Neden.??




Neden?
Neden olacak, korkuyorum!
Korkuyor musun?
Evet ya, korkuyorum.
Cunku seni seversem hemen huyun suyun degisecek.
Sende sevdigim seyler farklilasacak.
Simaracaksin. Begenmez olacaksin artik beni.
Cunku ben artik muhtac olmus olacagim sana, senin gozunde.
Oyle degil mi?
Bilmez misin? Muhtac olmak acizliktir.
Simdi seni sevdigim icin cezalandiracaksin beni biliyorum!
Hor goreceksin.
Bekleteceksin.
Aramayacaksin.
Menfaatlerin on plana cikacak.
Sayet menfaatlerinide sevmezsem beni sileceksin.
Yalan mi? Sileceksin iste!
Sonra her gun benden azar azar uzaklasacagini seyredip kahrolacagim.
Yahu ben bir seven’im. Yani seni sevgimle onurlandirmis bir insan.
Dunyayi ayakta tutacak insan kudretinin adidir Sevgi...
Simdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip
oldum diye sen beni
nasil ve ne hakla cezalandirabilirsin?
Aklim almiyor. Zeka seviyem de. insanligim da. Yuregim de.
Yok! "Seni seviyorum" cumlesini cok sarfetme eskir!
Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece asik olunca kullan!
Yok! "Seni seviyorum" demeden once binbir hokkabazlik
yap ve sirin gorun ki
sevdigin sevildigi icin kendini dev aynasinda
gormesin, onu inlet, surundur,
aklini basina getirt, mahvet! Neden?
Cunku, bu makbul..
Kac....sevsen de sevmesen de kac!
Neden?
Cunku kacan kovalanir aptal! Kacan kovalanir...
iyi de, neden sevdigim icin kaciyorum ki? Ben kacacak ne yaptim?
Kacarak daha mi makbul olacagim? Kacarsam daha mi
kiymetim anlasilacak?
Sevmek utanc verici birsey mi ki kacmam gerek?! Anlayamiyorum...
Oysa ben zaten sevdigimi severek devlestirmisimdir.
Onun dev aynasinda kendisini yeniden devlesmesine ne gerek var ki?
Bir gorebilse benim gozlerimle kendini, eminim
kiskanacaktir bendeki kendisini... Yok ama yok!
Bilmez sevgililer sevilmenin essizligini, bilmez...
Ondandir bol keseden sevgiyi boyle tuketisleri...
Ben hic simarmayan, degismeyen, yozlasmayan, ucup
gitmeyen, tukenmeyen sevgi gormedim.
Artik cenaze torenleri iki turlu yapilmali. Biri bedenler icin,
Digeri zorla oldurulen sevgiler icin!...
Ne demis Yilmaz Erdogan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim"
Anlayin artik varliklari degil, ihtimalleri sever olduk... Neden?
Cunku ihtimaller hayallerimizdir.
Sevmekse hayatin bir gercegi.
Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez.
hatta "seni seviyorum" dedikce ya gozleriyle, ya elleriyle ya da
tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkur ederim askim " der...
Tesekkur etmek?! Beni sevdigin icin...
Evet ya... Bir onurdur, bir oduldur, bir serefdir sevmek ve sevilmek.
Ozgurlugumuzdur. Cesaretimizdir. insanligimizdir. Ayricaligimizdir.
Ama ne yazik ki birde butun bunlari farkinda olamayisimizdir sevmek...
Korkuyorum. Hep sevdigim icin cezalandirildim. Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf
bakmayacak varliklari daha
cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi...
Bir dag manzarasi gibi...
Bir su damlacigi gibi...
Bir kucuk tomurcuk gibi henuz dogmakta olan...
Cunku hepsinin insanlarda var olan bir buyuk silahdan
arindirilmisligi
var.
Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar...
Sadece dinlerler...
Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler.
Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz
gerekmez.
Direkt soylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca...
Saymadan...
Ve sevgimi ifade edecek her turlu cilginligi
hesapsizca yapmak
istiyorum.
Gurur denilen sozcugu sozluklerden cikartmak,
SEVDIGIM ICIN SEVILMEK ISTIYORUM.....