inan içten söylüyorum mutlu ol!!!

simdi anlatamam yüreğimde ki acıyı!ağlarsın,üzülürsün..
bana dönmeni istemiyorum..sen benim yokluğumu hissettiğinde zaten üzüleceksin yeteri kadar..şimdilik pek fazla konuşmak yersiz,göz yaşlarım acımı anlatmaya yetersiz!!

sen mutlu ol tamam mı?
tamam de sevgilim..
hiç üzülme olur mu?
yaşamak istediğin ne varsa yaşa ve mutlu ol..
hatırlama beni hatırlarsan üzülürsün biliyorum..
seni ne kadar sevdiğimi,beni yarı yolda bıraktığın gelmesin aklına,
gelirse kahrolursun biliyorum..
ağladığıma da bakma,inan mutlu ol diye bütün savaşım..
mutlu ol söz ver bana..
hadi söz de!!
gelmeyeceksin!!
geri dönmeyeceksin,söz ver!!!
çok geç oldu saat gitmeliyim..
merak etme sen beni..ben böyle iyiyim..
sakın aklına gelmeyeyim,arama beni olur mu?sakın arama..üzülürüm arasan..üzülmemi istemezsin değil mi?kıramazsın sen beni..arama..
bakma boynum bükük durduğuma sadece yaşananların anısına üzgünüm..kendim için değil senin için savaşım..sen mutlu ol tamam mı?
hadi söz ver..aramayacağım,unutacağım de!!
tamam kendimi kandırmayacağım..
gelmeni beklemeyeceğim..
söz..
bak bende söz veriyorum..
beni sevdiğini düşünmeyeceğim..
aldatmayacağım kendimi..
ama şimdi git..sakın çağırma beni bi gün pişman olursan..gelmeyeceğim..
mutlu ol sevgilim!!
söz ver bana…
inan içten söylüyorum mutlu ol!!!

Hala alacağı olan varsa alsın..!!

Ben her şeye bu kadar umutla bakarken yeniden ne varsa umuda dair yıktın da gittin



Bir yerlerde hatalıyım biliyorum beklide hatalarım en başa dayanıyor
Çok umut kırdım çok yürek param parça oldu yolumda bedel ödüyormuşum
Öyle diyorlar...
Ben borcumu yüreğimi harcayıp verdim
Hala alacağı olan varsa alsın



üstü kalsın….



Ama ya sen
sen neden herşeyi böyle parçaladın yağmaladın
serdiğim yürek zaten senindi
zarar ziyan etmene ne gerek vardı ki
Ama işte sen


Sen öyle bir anda gittin ki


Tam ben hayata bi anlam yüklemiştim
Daha önce yüklemediğim bi anlam
yaşamak gibi mutluluk gibi aşk gibi….
Sen tamda bana yakınken
tamda elimi uzatacakken tamda benim diyecekken
umutlarım tamda kıyılara vuracakken gittin…


Sevdiğim...


Aşkın yüreğimden sebepsizce derin acısıyla çıkıp gidiyor
Durduramıyorum...
seni..
şimdi ve bundan sonra
güneş batmadan yarım kalıcak
tıpkı bu aşk gibi….
tıpkı benim gibi....

Ben uçurum çiçeği…..

ucurum çiçekleri….Ne kadarda sessizdirler hayatlarında yaşadıkları fırtınalara rağmen.Hiç görülmeyeceklerini,dokunulmayacaklarını,sarılıp koklanmayacaklarını bildikleri halde,tüm zorluklara rağmen renk renk çiçek açarlar.Hep zor anlarında sevdiklerinin yanında olurlar..Uçurumun kenarına gelmiş,çaresiz insanların yanında hep onlar olmuştur anlatılanlara göre..Bunun için belki de bana bu ismin yakıştırması yapılıyordu..Sevdiklerim için …

Ben çok kırıldım dedikçe inatla beynime şu sözler çakılıyordu. Unutma! Sen Uçurum Çiçeğisin pes etmek yok! Bir gün en derin uçurumlarda yalnız da kalabilirsin.Yinede bu yolda hayata devam edebilmelisin.Dayan yüreğim sen bu çiçeksin işte.Kendinde o umudu göremiyorsan da başkalarına umut ol,ışık ol…Sana el uzanmasa da sen elini uzat.Hayatındaki acılarına son vermek isteyen Uçurum Çiçeklerine dayanır belki de son anlarında.Ben de kendimde bunu başaramasam da onun gibi güç olacağım insanlara.Sevdiklerime destek olacağım.Düşünsene kaç kişi son anda vazgeçip de tutundu.Sımsıkı sarıldı ona,belki de kaybettiği onca şeyden sonra birde onu kaybetmemek için...Kaybettiklerimi onlarda kaybetmesin diye yanlarında olacağım.Kaç kişi ondan yaşama sevinci aldı ve hayata tekrar sarıldı.Ne bileyim belki de yalnız kalmak isteyene bir eş olur o uçsuz bucaksız tepelerin doruklarında.İşte bugünlerde bende böyleyim.Yalnızlıklara eş olmak istiyorum….

Ya da yalnızlığına bir eş arayan,onu dinleyecek bir dost bıkmadan.Kendi için yetmiyormuş gibi bir de onlar için ağlar Uçurum Çiçekleri.Yüreğinde kaç kişinin sevdasını duyar kim bilir...Kim bilir ki; kimlere o anlatamadığı duygularıyla,yaşadığı tüm hırçınlıklara rağmen yinede umut dolu,yüreğinden ve bakışlarından kaybetmediği masumlukla direnç verdi,hayatla ölüm arasında o gidiş gelişlerin en dayanılmaz örneklerini kaç defa yaşadı.O acıları,belki de tutamadığı sonu ölüme varan o gidişleri…onları gördüğü yetmiyormuş gibi bir de o ölümleri yüreğinde yaşadı kim bilir…Aşkın ölümlerini.

Bitmeye başlayan kaç sevdaya umut oldu ya da kaç sevdanın son bulduğu tepelerin yalnız bekçisi… Dokunulması zor,koparılması,koklanması güç olan,yanına gidip sevmek için cesaret isteyen,hayatın tüm zorluklarına rağmen inatla direnen,herkesin baktığı ama güzide insanların görüp fark edebildiği Uçurum Çiçeği olabilmek güzel olsa gerek…

Yaşadığım bütün hazan mevsimlerine,hasret ayazlarına rağmen,bütün çiçekler solsa da ben Uçurum Çiçeğiyim işte.Yaşayamasam da yaşatacağım.Kışın soğuğunda da olsa,sevda çıkmazlarında da hayatın uçurumlarında da renk renk çiçek açacak.Buna gayret edecek nadide çiçek.

Tutamadığım ya da tutunamadığım sevdalara nispeten bir çok sevdanın da yeşermesine umut olacağım...Bir gülüş,bir merhaba belki de…Bin defa çiçek açacağım...

Başkalarının mutluluğu için yaşayacak Uçurum Çiçeği……..

'Bir sevda masalıdır yağmurun ellerisin
Aşk en çok sana yakışıyor bilmelisin
Sen olmasan diz çöker dilenir hep seni özlerim
Sen olmasan kırılır düşerim uçurum çiçeğim... '

Kimse bilmez kokumu,kokum aşktır,kokum umuttur,kokum sevdadır benim.Kokum Sendir….
Ben uçurum çiçeği…..

acilar bitmez hele yürekteki aci asla ama asla bitmez.......

Hani bende kalan o en son ben vardiya o da az önce öldü... Simdi kimsesizim...
Önce yüzümdeki tebessüm, sonra gözlerimdeki isilti, sonra icimdeki sen ve gözyasimin rengi sonunda da bende kalan o son ben de beni terketti...
Sessiz sessiz.. usulca... bir su gibi terketti..
Ama giderken hic sessiz degildi.
Icimdeki her seyi yikarak parcalayarak cekip gitti...
Ben bu yikimi sen benden giderkende yasamistim.. Sen benden giderken mevsimsiz karlar yagmisti yüregime. Bu defa o kar tanelerinde sen yoktun. Bu defa o kar tanelerinde sensizlik vardi. Mevsimsiz karlar yagdi yüregime usulca yagdi.
Yagdi...
Yagdi...
Ve sonunda yüregime ciglar düstü... Yüregimde her yer bir anda sensizlige boguldu. Ve bendeki o son bende bu cigin altinda kaldi. Cok ugrastim kurtarmak icin ama olmadi.. Her yer sensizlikle kapliydi. Her yer karanlikti. Kalakaldim o karanlikta. Kendime bir söz vermistim yüregim seninle aglayacaktim ve seninle birlikte ölecektim. Ama bunlarin hic birini tutamadim. Önce agladim.. Cigerlerimi kanatircasina agladim..
Hemde gözyaslarimin rengi yoktu biliyormusun.
Ve ikinci sözümü de az önce tutmadim... Ve sensizlikte dolu o cigin altinda kaldim...
Ama son nefesimde bile sen vardin.
Sen hic öldün mü yüregim...
Hic öldünmü....
Saat sabaha 4 var... Sunu cok iyi biliyorum ki. ikimizde zor bi savastan cikmistik. Mutlu olabilme sansiydi bu... Bütün silahlar seninleydi. Bosluk vardi, aci vermek, umursamamak, unutmak bu silahlarin hepsi seninleydi...
Bende de sadece ama sadece sana olan saf yüregim vardi. Bütün yüregimle sana olan sevgime, sevdaliydim ve öylece savas girdim... Aslinda bu savasi sen kendine acmistin..
Bir yanda korkularin bir yanda da o cilgin yüregin vari. Unutmak adina bir savasti ve mutlu olabilme savasiydi bu. Bütün silahlar seninleydi.
Unutmak, sevmekten daha kolaydi. Cünkü; kalip savas vermeye calissaydin bu defa sevecektin... Ama sen kolayi sectin ve sonunda bu savastan galip ciktin hicbir yara dahi almadan...
Bense maglup... Zorlu bir savastan cikmis ve unutulmus bir cesettim artik...
Ve simdi saat sabaha 4 var... Sen uyuyorsun bense burada seni düsünüyorum yüregim
Düsünüyorum...
Sicaktan üsümüs saclarini oksarken ve yorgun düsüpte gözlerini bütün ihtisamiyla kucaklayan o kirpiklerinin ucundan usulca öperken düsünüyorum kendimi...
Bak benim düsüncelerim korkutmuyor beni... Cünkü düsüncelerimde sen varsin..
Dün gece 5 gün önce gördügüm rüyayi gördüm kafasi bedeninden kopmus o kusu gördüm yine...
Yine cigliklarimla gece yankilandi ve uykum yarida kaldi. Ve sonra kesik kesik, hickira hickira aglamaya basladim gecenin bir yarisi...
Artik uyumaktan bile korkar hale geldim... Korkuyorum... Yine ayni rüyayi görmekten...
Gecenin bir yarisi cigliklar atarak uyanmak nedir bilir misin...
Kesik kesik aglamanin ne demek oldugunu bilir misin...
Cigliklar icinde uyandigim zaman yatagimda seni aradim hep. Ama yoktun.. Sadece yastigimda koca bir bosluk vardi. Ve ona sarilarak uyumaya calistim. Bir yandan da seni ariyordum. Elim telefonuma gidiyor ve mesajlari okuyorum, senden gelen mesajlari okuyorum... Ve öylece uyumaya calisiyorum...
Ama olmuyor...
Korkumdan uyuyamiyordum...
Ya yine ayni rüyayi görürsem diye uyuyamiyordum. Neydi o icindeki deli sevgiyi ortaya cikarmaya engel olan...
Yagmurda yagmiyor artik...
Bulutlar o kadar dolu ki... ben yagmurun yagmasini bekliyorum. Caresizce ve maglup bir sekilde...
Saat sabaha 4 var... Aksam olup sana gelsem benimle uyurmusun..
Sarilirmisin bana...
Sararmisin yaralarimi... Aksamlarini verirmisin bana yüregim acilarinla birlikte sevginide verebilir misin bana...
Düser misin yüregime yagmur damlalari gibi...
Sevebilir misin beni sokaktaki cocuklari sevdigin kadar Tahir ile Zühre olabilir miyiz yüregim...
Tahir ile Zühre olabilir miyiz...
Aksam olup sana gelsem, benimle uyurmusun yüregim...
Uyur musun?????

METEHAN