Suskunum Sana

Hangi şiire başlasam suskunum sana
Dağ göğsünde bir kaya diliyle suskun
Güneşte kavrulan bir kum tanesi
Çatlayan dudaklarım oluyor her gece
Yağmura suskun yaşamaya suskun
Haykırabilsem
Belki bir nehir köpürebilir sesimde
Silinebilir kuraklığın bütün izleri
Upuzun çöller vadileşebilir içimde
Hangi güzelliği özlesem suskunum sana
Yürek boşluğunda bir of kadar suskun
Özlüyorum seni masmavi
Koşuyorum sana bembeyaz
Ve kahroluyorum bir anda kapkara
Ah oluyorum Of oluyorum
Ve susuyorum
Oysa haykırabilsem
Işık yumağı bir pınar olur soluğum
Hangi türküye uzansam suskunum sana
Ağıt ağıt, özlem özlem suskun
Tut ki vurulmuşum
Aşktan ve kandan bir damla olmuşum
Hangi dalga silebilir beni senden
Hangi kasırga koparabilir
Ben saç tellerinde bir ezgi olmuşum
Coşkuların her şahlanışında
Sana deprem deprem susmuşum
Ve sana susmaktan inan ki yorulmuşum
Yeter olsun gözlerinde ışık fırtınası
Sözlerinde baskı yasası yeter
Hangi kavgayı özlesem suskunum sana
Zafer sabahlarında gece kadar
Bayram sabahlarında yas kadar suskun
Böyle güzelliklere de
Böyle suskunluklara da lanet olsun
Al bu suskunluğumu al artık
Al ki Bütün gürültüler kahrolsun
Adnan Yücel

Issız gecelerden biri....

Yine o soquk.. Issız gecelerden biri....
Radyoda eski bir şarkı...
Gecenin karanlığı beni içine çekiyor,boquyor sanki...
Konusmak istiyorum!
Çığlık çığlıqa bağırmak..
Ama olmuyor...Yapamıyorum!
İçimde öyle bir sey varki tarifi imkansız...
Günden güne beni ele geçiriyor..
Ben eski ben diğilim artık...
Hayata karşı o kadar güçsüzüm ki suan..
Yine yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgide buluyorum kendımı.
Bir adım atsam diyorumsonsuz boşluğa dogru...
Herşeyden kutulurmuyum???
Mutsuzluktan,acılardan,mutlu gibi görunup rol yapmaktan....
Sonra diyorum kendı kendıme bu bi çaremi?Başka bi yolu yokmu bu çaresizliğin?...............................Bi cevap bulamıyorum..
Yine kendı karanlığımda buluyorum kendımı.
O aciz,çaresiz,mutusuz bir ''ben''le karşılasıyorum.
O an anlıyorum ki tum yasadıklarım mutsuzlugum
benim kaderim ve ne yaparsam yapayım kaderimden kurtulamıyorum...
Ve ben yine en iyi yapabildiğim şeyi yapıyorum..
Susuyorum!Çığlık çıglığa susmak benimkisi...
Susuyorum!Ben sustukça içimdeki acılar büyüyor...
Susuyorum!Hayata teslim oluyorum...
Vazgeçiyorum herseyden..Evet! Ben Susuyorum!
Sustuklarım konusuyor...Susmalarım anlatıyor bendekı çaresizligi..
Bitmek bilmeyen çığlık çığlığa haykırışları..
Ama ne duyan var nede anlayan...Çareler çaresiz yine...
Umutlar tükendi!Mutluluk toprağın altında!
Ve ben yine Çığlık çığlığa susmaların koynunda....