Afedersin Hayat

Afedersin Hayat ama pismanligima seninle baslamak istiyorum. En cok seni tanidigim icin pismanlik duyuyorum. Bana istedigim ama vermedigin onca hayallerime sirf sen layik görmedigin icin kavusamadim. Daha neler varda ben beceremiyorum yazmayi. Afedersin hayat ama seni tanidigim icin cok pismanim.

Aferdersin Anne ama seni tanidigim icinde cok pismanim. Cünkü beni sen dogurdugun icin sana benzedim. Aslinda ne büyük hayallerim vardi. Hatta o cok istedigim her gece rüyamda gördügüm, o beyaz küpürden elbise. Ben bunlari gecmisimde tatli bir cocukluk hayali olarak yasamak isterken, simdi sadece yasayamadigim cocuklugum icin sana kizginim. Oncalara ragmen iyi bir cocuk oldugum icin cok pismanim anne.

Afedersin ilk askim ama sirada sen varsin. Belkide en büyük pismanligimsin sen. Bana yasattigin oncalara ragmen ardindan döktügüm gözyaslarim icin, sende yitirdigim masum duygularim icin, yillarimi, hatta meziyet gördügüm her seyi yitirdigim icin, seni tanidigima cok pismanim ilk askim.

Afedersin hayat arkadasim ama bir pismanligim da sensin. Sana o nikah masasinda evet dedigim icin. Dahasi seninle bir ömür gecen yanlizligim icin. Seninle birlikte kendimide hapsettigim sevgisizlik icin cok pismanim.

Afedersin bebegim ama seni dogurdugum icin de pismanim. Ne kadar mutluluk versede varligin, seni bir ask meyvasi olarak degil, kaderin bana sundugu bir teselli olarak dünyaya getirdim. En büyük pismanligimsin sen hayatimin anlami. Cünkü seni bu cirkin ve adaletsiz dünyada ne kadar iyi yetistirebilirimki. Seni nasil, nereye kadar koruyabilirimki? bilmiyorum. Sana layik olmayan bu hayata seni saldigim icin affet beni tamammi?

Aslinda ben en cok ben olduguma, bu gün bu hale düstügüme pismanim. Hayatimla ilgili hep yanlis karalar aldigim icin..... Hayattan korktugum icin, savasmak yerine köseme cekilip agladigim icin. Cok pismanim bir ömrü bosa gecirdigim icin.
Hemde hayallerime kavusamadan......

Bir yoldun sonu olmayan

Bir yoldun sonu olmayan, güle oynaya yürüyordum
Gönlümden geçiyordun virajsız, benim gönlüm sen oluyordu
Hayırsız bir akşamda şarampolunu gösterdin bana
Ve yuvarladın tepe taklak
Şimdi sen yine yerinde uzayıp gitmektesin
Ama duygularım gönül cenazemdeler
Haydi aç avuçlarını, üzerine mum göktüğün kınalarını yak
Belki bu gün senin bayramındır bilemem
Haydi bir şarkı mırıldanıver
Ama dur
Vazgeçtim hiçbir şey söyleme
Yüzünü al avuçlarına ve duygularından eser varsa az ağla…
Ağla ve silme bırak gözyaşlarını dudaklarında bitsinler
Ağlarken biraz da beni düşle
Ben bitirimlerdeyim
Kırılmış bir cam bardak gibiyim şimdi
Sorarım sana, ya sen nasılsın ?...

Unut demek kolay

Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Birşey var beni şuramda kahreden
Şuramda tam yüreğimin üstünde
Çakılı duran birşey var
Elimde değil söküp atamıyorum
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere
Kimi görsem biraz sana benziyor
Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
Şu kayalıkları döven deniz
Şu hüzünlü melodi,şu napoliten şarkı
Bir zamanlar beraber dinlediğimiz
Boyunca seni düşünüyorum,durmadan usanmadan
Şimdi diyorum o ne yapıyor acaba
O güzelim gözleri kime bakıyor
O canım elleri nerede...
Oysa günler o günler değil
Ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde
Durup durup seni büyütüyorum içimde
Seninle acılar büyütüyorum
Yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz
Kirli sular yürütüyor iliklerime
Bir zehir karışıyor kanıma anlıyor musun?
Bİr daha görsem seni diyorum,bir daha görsem
bir gün olsun bir dakika olsun
Unut demek kolay değil,gel bana sor bir de,
Hatırladıkça gözyaşlarımı tutamıyorum
Dilimin ucunda SEN,başımın içinde SEN
KAdermisin?ecel misin?nesin sen?
Unutamıyorum işte unutamıyorum;
Beni hatırladıkça Gözyaşlarını tutamayacaksın
Boşuna zorlama kendini sevdiğim
Biliyorum unutamayacaksın....

GeL DeseMde GeLme ArtıK

Sana yaldızlı bir yazıyla veda edip, ayrılık alış verişi yapmadan, gölgemi teninden yavaşça çekip, seni derin uykuların kraliçesiyken uyandırmadan ses tellerimi koparıp gidiyorum. Zor olanı, imkânsız zannettiğimi bu kez ben yapıyorum. Bana ilk sigarayı içmememe neden olduğun yerde anılarımı sana bırakıp gözyaşlarıma aldırmadan gidiyorum. Nerdesin, ne yapıyorsun, iyimisin, değimlisin sorularını hafızamdaki Türkçemden siliyorum. Sende benim gibi sil adımı. Beni artık düşünme. Çünkü ben düşünmek istemiyorum.

Aldırışlarıma aldırmadan, yakarışlarıma yakınmadan yaşıyor olman bu bedeni her seferinde perçinleyip mevsimsiz göçlere zorladı. Ruhunun benden uzaklaşmasına,bana sarılacak bir beden bile bırakmamana tanık olmadan gitmem lazım.

Ne İçimdeki sevginin ağır çekimde tekrarı nede başka bir yerde açılmış bir şubesi yoktu .Beni doyumsuzca tüketmenin bedelini bitmişliğimle ödemeden, ölmeden senden kurtulmayı ümid ederek gidiyorum.

Hayatında bir kez olsun bana bir iylik yap ve seni unutmam için bana yardım et. Bundan sonra gizli numaradan açılan hiçbir telefona, attığım pişmanlık dolu mesajlara, kapına isimsiz bırakılan hiçbir mektuba cevap verme. Şarkımızı, resimlerimizi, adımı sildiğin gibi sil defterinden.

Gel desemde artık gelme...Biliyorum bu gidişin dönüşü olucak.Yokluğun beni bir duman gibi savurup yollarına dökecek.Seni bir kez olsun görmek için çıldırırcasına kendimi parçalara ayırıp önüne atıcam. Bu yüzden geceleri Odanın perdesini iyice kapat ve dışarı bakma.Sabahları aynı otobüs durağından okuluna gitme. Saçlarının sarılığını siyahlarla kapatıp sana aldığım montuda artık giyme.

Seni unutmam için bana dua et ve ne olur karşıma çıkma..