‘’Yokluğuna ‘’

Yazmak kolay deme bana

Ben o kadar çok şey yazdım ki

‘’Yokluğuna ‘’

O kadar çok sahte kahramanlar yaratım ki

Evet o kadar çok alıştım ki kolaylığa

Şimdi sana susuyorum

Artık çok zor geliyor yazmak .

Hani bir gün gökyüzü olursan

Bulutları maviliğinde saklarsın

Üşürde şimşek çaktırırsın ya

İzin ver yağmurların ıslatsın beni

Hani bir gün sende seversen

Her şeyini sevdiğine verir

Geriye bir tek sen kalırsın ya

İzin ver kulaklarım çınlasın

Hani bir gün sende toprak olursan

Bilirim çiğnenmekten korkarsın

Etrafın yaban otlarıyla çevrilir ya

İzin ver başucundaki gül benimki olsun...

bu hayatı bu yaşamı hepimizin zaferi farzet

bazılarımız bazılarımız kadar taçlandıramasak da bu yaşam zaferini

sen tadını çıkar ve her ne olursa olsun duruşunun keyfine bak

çünkü bu duruş sana çok yakışıyor.

Ayrılıkların Başkentine kadardır susuz

ne kadardır hasret kaldım bize

sadece kuraklığınla değil kendimle de uğraştayım

üstelik gurbet kadar uzak koca bir şehir burası

yaşamla savaş üstüne sevda herkes için zor

neresinden bakarsan bak İstanbul işte

hani bir damlası düşse sevdanın yıkılır surları

sorgusuz sonra düşünsene kiraz bahçelerini

kurt gibi kemirir her birimizi

senin anlayacağın sadece kuraklığınla değil sellerinle de dertteyim üstelik

gözlerin kadar uzak hasretin kadar taşkın bir şehir burası

neresinden bakarsan bak İstanbul işte

ayrılıkların başkenti.

ne dağların heybetiydi anlatmak istediğim

ne de gökyüzünün engin merhameti

uçurtmam hasretine takılı kalmış babamı başka türlü çizemedim

Bitirip herşeyi gidiyorsun ha

Gidiyorsan hadi uğurlar olsun

Neler yaptığını biliyorsun ha

Gidiyorsan hadi ugurlar olsun…

Kolayca diyorsun „ben gidiyorum"

„ Yaşadıklarımızı hep siliyorum"

Demekki gözünde ben bitiyorum

Gidiyorsan hadi uğurlar olsun…

Kalbimi derinden "vur" diyemem ki

Zorlada gönlüme " gir" diyemem ki

Gideceksen sana "dur" diyemem ki

Gidiyorsan hadi uğurlar olsun…