Sen bende uzak kaldın. Asla yanıma yakınlaşamayan, yakınımdaki seni tanımadığımsın. Sen benim uzaklarımda kalan sevgilisin.
Uzaklardan gelip, yüreğime akan sevgili. Hep var olan ama asla var olamayan.
Seni yok sayarak yaşamıma kattım. Sana düşler yakmadım geceler boyu. Şarkılar tutmadım fal olsun diye. Eksiktin ve eksik girdin yaşamıma.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Öfkelerim var sana, içime sığdıramadığım. Sana söylemekten çekindiğim. Çekinmelerim korku değil, anlamsız geliyor içimde biriktirdiğim sitemlerim.
Sen istemedikten sonra… Sen özlemedikten sonra.. Niye ki sitemim…
Halbuki resimlerin!.. Ne kadar da yakınımda gibi bakıyor gözlerime. Okyanusa dalar gibi, gökyüzünü kucaklar gibi. Uçurtmasının ucuna, bakışlarını bırakan çocuk gibi.
Benim uçurtmam yok sevgili. Benim aşklarım var. İçime çektiğim. Ta derinlerime gizlediğim, yaşadığım aşklarım var.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilmeyişin. Oysa aşk yürek ister. Yürek kırmızıdır. Asi ve fütursuz. Sen aşkın kanatlarını alamadın yüreğine. Çırpıntıları korkuttu çünkü seni. Sen sakin denizleri seversin. Okyanus korkutuyor seni sevgili.
Oysa, "seni çok seviyorum" demiştin. Sevmek bu mu sevgili? Sevmek aramamak mı? Sevmek Özlememek mi?
Hayır. Sevmek özlemektir. Sevmek akıldan çıkaramamaktır. Sevmek , deli rüzgarda koşmaktır. Sevmek. okyanusta yüzmektir. Sevmek, gözden göze akmaktır. Sevmek, bir yürek çarpıntısıdır.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Ben seni yok saydım. Çünkü yoksun zaten. Bir yerlerde soluk alman, bana yetmez sevgili. Bende soluk alamadın ki sen. Soluğunu soluğuma ekleyemedin ki…
Sen aşka koşamadın sevgili. Bırakamadın kendini rüzgara.
Rüzgar seni korkutur. Sen sakin havaları seversin. Sen, filizlenen tohumu besleyemedin ki…
Ben seni yok saydım.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Yüreğin yüreğime gecikti. Kanın kanım gibi akmıyor. Ben çoğalmalıydım sende. Oysa sen, benden uzakları seçtin. Uzakları yakın kılmayı beceremedin ki sevgili.
Ben seni yok saydım.
Sen aşkın acemisisin. O yüzdendir kıymet bilmeyişin.
Benim uçurtmam yok sevgili. Benim aşklarım var. İçime çektiğim. Ta derinlerime gizlediğim, yaşadığım aşklarım var.
Bir de, bir de yaşayamadığım aşklarım var. Sen gibi
ßiя Şiiя Dαhα Yαzdım Sαnα ve YαnLızLığımα
Sonbαhαяdı Sαnki GönLüm ,YαpяαkLαя MisαLi DöküLüyoяdu Gözümden YαşLαя
SensizLik Ağıя GeLiyoяdu ßαnα ÖzLüyoяdum Heя Dαkikα
İçimden Kopαn FıяtınαLαя ..Esip Geтiяmiyoяdu Seni ßαnα
UzαkLαşıyoяdun Heя Dαkikα
ÖzLemin ,HαyαLin ve SensizLiğimdi ßeni ßuяαLαяdαn αLıp Göтüяen
Sende Giттin yα ,ßıяαkтın ßeni YαnLızLığımα
HαyαLLeяim Düşтü Denize
Yüяeğim Suskun AğLıyoя Şimdi YαnLızLığımα
Sevmenin ßedeLimiydi Acı Çekmek
İçimden Hαykıяsαmdα Sana oLan Sevgimi
Sαnα Aятık SöyLemeyeceğim !
Düşünüyoяumdα ne KαLdı ßizden Geяiye
Senin İçin Yαzdığım ŞiirLeяim
Senin İçin Döktüğüm GözyαşLαяım
ve ßαnα Veяdiğin o YαnLızLığım
Aятık ÖzLemin SözcükLeяe Düşüyoя
Heя KeLime Seni HαтıяLaтıyoя
ßiя Şiiя Dαhα Yαzıyorum ßαk Sαna
Yine eLLeяim Tiтяeyerek ,Seni ÖzLeyeяek ...
Canim cok SIKILIYOR canimin ici..
Uzaginda olmak var ya! ..
Beni kahretti..
Ne olurdu seninle birlikte simdi ayni yerde olsaydik
Diz dize otursaydik
Sen ellerimden tutup,
Gozlerime baksaydin,
Ben mutlu, ben sevincli sessizce aglasaydim,
Parmaginin ucunda donsaydi gozyaslarim..
Sicacik gulusunle..
Icimi isitsaydin Bir yastiga bas koyup
Hayallere dalsaydik
Ellerimiz kenetli yanyana uyusaydik..
Gecenin serin yeli dolarken odamiza
Ayaza cekilmis gibi SIMSIKI sarilsaydik
Canim cok SIKILIYOR canimin ici..
Bulutlar geciyor, penceremin onunden
Ve, ciglik cigliga yagmur kuslari..
Bulutlar oyle dolu gozlerim gibi..
Yalnizim, yalnizlik zor ozlemin gibi..
Aglamak istiyorum canimin ici..
Kirpigimden tek damla yas..
Dusmuyor simdi
Aslinda anlatamiyorum sana
Hani yoklugun var ya..Beni kahreden.. Hani sensizlik var ya..Beni mahveden! ...
Hergece oldugu gibi yine seni dü$ünüyorum. Ke$ke aklimdan gecenleri görebilseydin. Gözlerimi kapadigimda yanimda oluyorsun adeta. Yine elini tutuyor sicakligini hissediyorum sanki. Hani o son gece vardiya... Hani saatlerce sana bakmistim, bikmadan usanmadan. Sanki icime dogmu$tu her$ey. Sanki biliyordu yüregim sana son defa baktigini. Birdaha göremeyecegini hissetmi$ti sanki gözlerim. Mazide kalan bir ani birer hatira kaldi bana o günler. Evina öldü... Ama Sadece Evinami öldü? hayir!!! Sende benimle birlikte öldün...Seni en kuytu dü$lerime gömdüm...
Her$ey icin cok gec kalmi$iz ikimizde. Yalan dünyada iki zavalliyiz biz seninle. Bazen uzatiyorum ellerimi belki tutarsin ümidiyle. Ne sen tutabilirsin ellerimi nede ben sana eri$ebilirim artik. Aramizda basit kalan daglar denizler yok artik. Aramizda bizim kendi ellerimizle yarattigimiz ucurumlar var. Ne sen adim atacak kadar güclüsün artik, nede ben sana ko$acak kadar cesaretliyim eskisi gibi. Ikimizde özümüzü yitirmi$ caresiz ölümü bekler olmu$uz Evinamin...
Aman Efendim Aman...!
aman efendim aman
galiba ahir zaman
manzarası yurdumun
tufan gününden yaman
göz görmez aydınlıkta
asümandedek duman
yer dumanmış ne çıkar
duman dolu asüman
türk evi delik deşik
yıkık dökük hanüman
duraksız itiş kakış
*******************
süresiz karman- çorman
anne çocuk doğurur
köpek soyundan azman
beyinler zıpzıp kadar
mideler koskocaman
aziz fikir buğdayı
katıra mahsus saman
boş laf, hep dalga dalga
uçsuz bucaksız umman
hayvanlık orkestrası
eşek birinci keman
orman keleş, nebat kel
nebat adamlar orman
midelerde ihracat
günde beş milyon batman
milli servet matbaa
bilmem kaç milyar harman
yangın evinde satranç
plan, reform ve uzman
tam birbuçuk asırdır
maymunlardan eleman
bizdeki hale nispet
maymun taklitten pişman
hangi yol türke uygun,
hangi parti tercüman?
çıkamaz meydanlara
camide mahpus iman
silah küfrün belinde
küfrün elinde ferman
cehle sorarsan, ilim
zehre sorarsan, derman
rahmet meçhul kelime
bilinmez isim Rahman
kutsal kitaptır fuhuş
ahlak, okunmaz roman
tarih kontra gerçeğe
hürriyet hakka düşman
millete kastedenin
ismi milli kahraman
yere batsın bu dünya
bu dünyadan hayr uman!
genç adam at yorganı
sana haram uyuman
Aman, efendim aman!
Efendim, aman.. aman..!
NECIP FAZIL KISAKUREK
Unutulduysam söyleme
Suss
Kapat bir zamanlar
Seni seviyorum diyen dudaklarını…
Hiç ayrılmayacağız diyen gözlerini çek gözümden!
Ben anladım anlayacağımı,
Sen yorma o tatlı canını,
Geldiğim gibi başım dik gururla gitmesini de bilirim.
Sen kendini sakın ola yorma koş yeni aşklarını,
Bekletme daha çok canlar yakacaksın,
Bekletme daha çok iki kuruşa aşklarını satacaksın…
Korkmuş gibi bakma delirmedim daha,
Ha sen çok şaşırdın,
Şaşırmada…
Kapılarına kendimi zincirleme mi?
Kendimi oradan oraya savurup atma mı?
Gözlerimin sel haline gelmesini mi?
Bekliyordun…
Beklemede…
Susss
Hadi şimdi git!
Yolun açık ola iki kuruşluk sevdam!
EMINE UGURLU 13.7.2007
Beni böyle bırakmayacaktın.
Egsoz dumanları,
Rüzgarın uğultusu
Ve senin uzaklaşan sesin,
Yıkıldım!
Beni böyle bırakmayacaktın.
Verilen sözler,
Kurulan düşler
Ve senin veda eden elin,
Kahroldum!
Beni böyle bırakmayacaktın.
Güzel gözlerin,
Bükük boynun
Ve giremediğim kalbin
Yok oldum!
Baksan görürdün
Görmeyi istediklerini
Bu koca yüregi
Bu koca yürek içerisindeki aşkı
Baksan görürdün
Gözlerimin alevini
Akmasın yaşlarım diye
Çırpınış verdigim kanatlarımı
Baksan görürdün
Yeni yeni çıkan kanatlarımı
Çalan şeytanların
Yüzümde bıraktıgı acıyı
Eminim baksaydın görecektin
Ugruna yıkılan bu canı
Ugruna ölebilen bu canı
Bakmadın
Görmedin
Öylemi Öyleyse şimdi
Mezarıma bak bak ta dur ...
CANAN AKGUL
İçim acıdı
Ağladım ağladım
Duyan olmadı ...
Gözlerim acıdı
Aktı yaşlar damla damla
Silen olmadı
Birde sevdigim vardı
Oldugunu sandıgım
O hiç olmamıs
Olmaya cabalamamış
Şiirlerim bile ağlamaklı
Yazılanı belli yazanı belli
İstesemde Çözülemez
Derteliri
Yazıyorum yazıyorum
Anlayan olmadı ..
CANAN AKGUL
Ah yar,özlemin öyle derin öyle anlatılmaz ki
yazacak kelime konuşacak söz bulamıyorum..
öylesine içimdesin ki,kalbimin en derin yerinde
seni söküp atamıyorum..
Ah yar,gittin gideli sancılar çekiyorum,
sokaklarda dolaşamıyorum,evden dışarı çıkmak istemiyorum..
heryerde hayalin var,heryerde izlerin..
her ne yana baksam baktığım yeri değil,
senin gülen yüzünü o derin kahve gözlerini görüyorum..
Ah yar,ben sensiz buralarda duramıyorum,
seni düşünmekten nefes alamıyorum..
kim bilir o kahve gözlerin şimdi kime bakıyor?!
sende benim gibi benimi düşlüyorsun yoksa
düşlerini süsleyecek başka aşklarımı yelken açıyorsun?!
Ama yok yapmazsın,söylediğin sözler,ettiğin yeminler
izin vermez sana,unutmazsın unutmadın değil mi?..
Ah yar hergeçen gün biraz daha tükeniyor sevgimiz..
Ne sen adım atıyorsun benden yana,ne de ben..
Yitiyoruz yavaş yavaş,körü körüne bitiyor sevdamız..
O lanet olası gururumuzu ayaklarımızın altına alıp çiğnememiz gerekirken,
birbirimize kalkan olarak kullanıyoruz..
Ah yar,beni duyuyormusun?
Tükeniyoruz yar,
Bitiyoruz yar..
Yar..
Ah yar (...)
acımı yaşamama izin vermeyin
bırakmayın beni rahat
bu acıyla yaşanmaz ki!
bu acıyla ölünür çünkü
Yalnızlık sarmış dört bir yanımı..
Kalmışım bu koskaca şehirde..
Kaçmak,kaçıp gitmek istiyor yürek!
Ama olmuyor yapamıyorum..
Engeller var bende çözemediğim,
Çözmek istediğim fakat çözmeyi beceremediğim..!!
Gözyaşım sen gözyaşlarımda sen,
Çarem sen çaresizliğimde sen,
SEN SEN BEN SEN.
Alın yazım oldu artık senli cümleler,
Kimseler anlayamaz oldu kimseleri anlayamaz oldum,
Sensizliğin başladığı kıyametten bu yana.
Kime ne diye bilirim ki;
Gülüşün
Bakışın
Ellerin
Dudakların
Kalbin
Tüm zerren biranda kayıp gitti benden.
Kaldırıp attım döşekleri betonlarda uyudum,
Parçaladım yastıkları bedenime sarıldım,
Bırakıp zamanı sana yetişmeye çalıştım.
Madem gidecek zamanı kolluyordun,
Bari son kez izin verseydin,
Doya doya bakmama,
O müebbet hapis yattığım gözlerine!
Bir kalp varki bende
Tepeden tırnaga sen diye çarpıyor
Bir kalp varki sende
Hep nefreti çağrıştırıyor
Bir kalp var bizde asla
Beraber olmayı istemiyor
Bir kalbim varki benim
Hiç sana benzemez
O yalnız sen diye yalnız seviyorum
Diye çarpar
Sendaki çok farklı
Hep ben hep ben diyee
çarpar
Bir gün durursa o kalbin
Yalnız sen ağla o zaman
Ben yalnız kalbimdeki sana
Ağlarımm
İki gün sonra unuturum merak etme
Yas degil benimki
CANAN AKGUL
Belki anımsar gülümsersin,
Yitip giden boş vermişliğin hatırına.
Zamana yenik düşerken,
Gözlerini ansızın çek güzelliklerden düşün beni.
Yaşadıklarımızı da unutma hani,
Gün gelir hesaplaşmak tek çaren olur.
Kaybetmeye mahkum olan tarafınla,
Acizliğine bürün tüm zerrenle.
Ve sonra,
Ve daha sonra,
Ve daha sonrası için,
Yaşam veren senli günlerin yerine,
Canımı al sensizliğinle.
Gözlerin Düşer Aklıma
Üşüyüp yorgun düştükçe yüreğim
Kendime görünmez sıkıntılar büyütürüm.
Ne senin o dilsiz uzaklığın
Ne benim bu rezil gerçeğim
Bir çift kanat kesilir gövdem
Çıkar gelirim; esmerliğine senin
Günışığı giyinmiş o sıcacık tenine.
Akşam yüzüme yüzüm sulara
Bir korku gölgesi gibi vurdukça
Düşerine sığınırım senin, aydınlık
Anılarına..
Gözlerin düşer aklıma, kirpiklerin
Saçların, avuçlarıma
Alırım, tel tel sarınır
Isınır avunurum...
SUKRU ERBAS
Olmuyor ne yaparsam yapayım olmuyor,
Suskunluğumdan kurtulamıyorum,
Yapamıyorum canım acıyor,
Kurtulmak istiyorum artık her şeyden,herkesten,
Çekip gitsinler görmek istemiyorum bir tek insan yüzü bile,
Onlarda yalancı onlarda sahtekar,
Bir iğne almadan bir şey vermiyorlar,
Kuyumu kazma peşindeler,
Beni bana ait olanları almak peşindeler,
Değişmemi istiyorlar beni böyle kabul etmiyorlar,
Kendilerince beni kukla haline dönüştürmek istiyorlar,
Başaramam kabul eden beni böyle kabul etsin,
Seven beni bu halimde sevsin,
Değişmem böyle geldim hayata böyle ölürüm,
Kabul etmeyen çekip gitsin hayatımdan,
Dur demem,
Gitme demem,
Defol git derim,
Siz olmadan da yaşayabilirim,
Nefes alabilirim,
Şimdi kapım sonsuza dek açık,
İstemeyen alsın bavulunu DEFOLUP GİTSİN!!
Aşk Adamın Anasını Ağlatır
Sefil bir yanlızlıktır aslında,
Gece olduğunda basar afakanlar,
Kafanda olur olmaz sorular,
Sanki yokmuş gibi başka işin,
İmkanı olsa yirmi beşinci saatini alır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Gitmez gözünün önünden hayali,
Karabasan gibi üstüne çuvallanır,
Yarını olmayan hasta gibi bir telaş, bir endişe,
Hani açsan kafesi uçup kaçacakmış gibi,
Kilitlersin beynine,
Kilit kilit üstüne...
Unutursun yemeyi, içmeyi,
Biri, gün ve gün eridiğini hatırlatır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Gece oldu mu;
O güne kadar umursamadığın yıldızları,
Tespih tespih sayarsın,
Birden şair olur satır satır yazarsın,
Dalgaların üstüne notaları asarsın,
Bülbül gibi şakırsın,
Yalnızlığında çenebaz,
Ne zaman dışarı çıksan kelimeler evde kalır,
Yüreğini aşk denen hırsız alır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Zevk vermez hiçbir şey,
Onun teninden aldığın kadar,
Ağlatamaz kimse de seni,
Onun ağlattığı kadar,
Geçmişine kimler girmiş çıkmış kime ne!!!
Yarınında yanına hep onu alırsın,
Üç gün görmesen paranoyak belirtiler başlar,
Yüreğine kurulur bilmediğin sıkıntılar,
İşte böyle;
Aşk adamın aklını baştan alır,
Ve aşk adamın anasını ağlatır...
CAFER YILMAZ
Dün gece yine seni düşündüm...
Keşke yanımda olsaydı dedim ama yoktun!
Ne sen vardın ne de hayalin...
Ne kadar uğraştımsa hayalin canlanmadı gözümde,inatlaştı benle..
Bende resmini aldım elime!
Resmine baktım,bakıp bakıp ağladım,baktım ağladım!
Sonra yüreğim tam üstüne koydum resmini..
Zaten yüreğimdeydin ama daha yakından hissetmek istedi seni..
Sıkı sıkı sarıldım resmine Keşke dedim
Keşke resmine değil de ona sarılsaydım ama
olmuyordu,olmadı ve olmıycaktı...!!!
Kaybedilen hiçbir şey kazanılmadığı gibi
Seni de kazanamadım
Dünyalara sığdırmak istedim sevgimi
Ama sığdıramadım.
Kaybettiğim şeyleri hiçbir yere ve
Zamana sığdıramıyorum.
Gözlerimden akan damlalarla,
Nasıl boğuşuyorum bir bilsen..
Ölmeden gömülüyorum tüm mezarlara
Gece olmadan gündüzde oluyorum.
Anlatabilsem keşke kaybetmişliğin acısını;
Yokluğunun vazgeçilemez koyuluğunu..
Biter dedim bu yangınlar,
Söner içimdeki ateş
Ama ne fayda..
Ucu yanmış yarınlar kucağına çekiyor beni
Gözlerim bulanıyor
Ve sen yoksun.
Dünyayı ters düz görmekten
Ben bende değilim.
Yosun kokmuş denizlerde hüküm sürmekteyim
Gözlerini düşünüyorum işte o an,
Yıkılıyor tüm duvarlar,binalar,her yer..
Sarsılıyorum,titriyorum.
Ve birden uyanıyorum ki yanımda sen varsın,
Benimlesin.
AYSEGUL SUCAKLI
Madem ki aşk çemresidir gönlün
Sevgili!
Yine bahar gelip vurdu kapımıza..
Belki yaktın bütün anılarımı
Bölüştürtün bütün şirlerimi kayıp çocuklara
Film bitmedi.. son yazmada henüz
Takılıp kaldım yıllar öncesinin, eylül’e çalan bir yazın da
Hiç bir çemre dokunmadı bana, ısıtmadı yaz güneşleri
Durup durup kendime yaktım yıllar boyu
Onun için biraz is kokar libasım
onun için dağınık biraz saçlarım
benki bir dolu damıtılmış hüzündüm
korkardım bahara dokunmaktan, olaki solardı yüzün
korkardım eylülleri azgınlaştıran
baharı tutuşturan adam olmakdan
sevgili!
her gece bir züleyha düşü görüyorum sen gibi
düşüyorum içimin kuyularına durmadan
yarım yamalak bir seneryo oysa herşey
uyanıyorum ki çokdan silinmiş bütün repliklerim
budur ürkmüşlüğüm budur gizlenmişliğim
sabrım beni ancak buraya kadar getirdi.
yoruldum artık sevgili
yoruldum karanfillere kan vermekden
anlayamadım bir türlü..
neden eylül hep onbiri doğurur
ve neden aşkın çocukları yoktur.
oysa sevgili bir eylül günü saklandığım hayattan
çıkıp gelmek isterdim sana
birikmiş bütün baharlarımı adayarak
koşarak doru taylar gibi yalın ayak
çatlasın isterdim damarlarım çatlasın
ve damarımda akan hüzün bu aşka karışmasın
yazık yinede eylül dolu ellerim
yinede derin bir sızı içimde
hüzünlü bir gülümseyiş bazen dudaklarımda
nasılsa biraz keder bulaşır her aşka
her aşka biraz göz yaşı biraz kalp ağrısı
sevgili !! !
bu senaryo,
bu kuyu,
bu eylül bırakmaz beni,
geleceksen sen gelmelisin
hüzün kadar cesur aşklar takınarak
madem aşk cemreleridir
gönlün, gönlüme biraz…. bahar
biraz….. sen katarak
KAHRAMAN TAZEOGLU
Yüreğimdeki sancılar bıraktığın yerde.
İçimde hayata "Merhaba" demenin gecikmişliği var.
Hani ben biraz erken gelseydim dünyaya ya da sen geç gelseydin diyorum.
Yıllar önce karşılaşsaydık keşke.
O zaman bu gecikmişlik başımı bu kadar ağrıtmazdı ve böylesi tükenmezdim.
Oysa ben, bir ömrü seninle geçirmek isterdim ve sana adanmışlığım hiç yıpratmazdı beni biliyor musun ?..
Şu gecikmişlik, çaresiz bir dert işte Oysa, imkansız aşklar için yaratılan biri değildim..
Doğrularım cebimdeydi her zaman. Her şey insanlar içinmiş!
Şimdi gündüzlerim de karardı, günün yirmi dört saatini, gecede yaşıyorum.
Biliyorum ki, hala ortak paylaşımlarımız var, mesela aynı gökyüzünü aynı yıldızları paylaşıyoruz.
Benim pencereme konan güvercin, kim bilir belki senin pencerenden yol aldı bana.
Kim bilir belki sende, keşke hayata daha geç gelseydim diyorsun..
Gecikmişlik canımı çok acıtıyor sevdam,
Bazen rüyalarımda buluşuyorum seninle, dilim tutuluyor anlatamıyorum yine derdimi.
"Sensizlik çok zor!" diyemiyorum.
Olmadık zamanlarda göz yaşlarım isyan edip aktığında,
"gözüme bir şey kaçtı" numaralarıma da kimse inanmıyor artık..
Böyle bir ayrılığı ne sen isterdin ne de ben.
Biz de bilirdik beraber yaşlanmanın alâsını,
çizginin altına ve üstüne yüreklerimizi sığdırıp terk etmezdik elbette sevdamızı.
Duygularımız, birinci kareden bininci kareye zıpladığında da,
"Neler oluyor? Dur!" talimatı vermezdik kalplerimize..
Biliyorum gitmeliydin aşkım, anlıyorum seni, büyüdüm artık..
Ne zaman bir fincan kahve içsem ve ne zaman radyoda o şarkı çalsa
"gitmeliydi ,yoksa seni terk eder miydi ?.." deyip avutuyorum kendimi.
Şunu unutma Türkü GözLüm;
Bir gün, yol aldığın denizde, yelkenleri dolduran hırçın bir rüzgara rastlarsan,
kulağına fısıldayacağı şarkıyı dinle! hırçınlığı geçecektir.
eLveDa...Türkü GözLüm...
Artık biliyorum, büyüdüm sanırım.
Anlıyorum seni..
G e l m e d i n .....!
Küsmelerin güz gibiydi,
Kapılıp deli fırtınalara, çeker giderdin…
Çırılçıplak, anlamsız kalırdım ardında...
Ayrılığın derinliğine düşerdim...
Karakışlar çökerdi üzerime,
Üşür,
Titrerdim….
Ölüm, bu olsa gerek derdim….!
Ümitlerimi, hayallerimi bahara bırakır,
Seni tekrar, umutla beklerdim,
Gelişin bahar gibiydi,
Tomurcuk olurdu bir merhaban,
Tekrar yeniden yeşerirdim…..
Dallarıma seni dizer,
Booy booy filizler sürerdim….
Sayende nefes alır, anlam kazanır,
Dallarıma neşeyle meyveler dizerdim…..
Yaza merhaba derdim…
Kavuran o sıcak sevdan gibiydi,
Susadıkça aşka bilenirdim….
Vurdukça güneşini yakardın,
Yangınına belenirdim….
Güz gelsin istemez,
Zamana direnirdim…..
Yine çattı o mevsim…
Sen sarardın hüzünlendim,
Yine gelecekmiş gibi son kez gidişindi,
Çırılçıplak kaldım şimdi….
Kar yedim, boran yedim, direndim,
Bahar geldi merhabanı bekledim….
Gelmişti umudum, özlemim….
Gelmedin….
Bahar geçti yeşermedim,
Yaz geldi kavruldum,
Dallarımdan kurudum, devrilmedim,
Sen gelmeden güz geldi,
Umudumu yitirmedim…..
Bekledim…
Ve bir sabah acılarla ürperdim….
Özüme bir balta değdi,
Direndim….
İçimdeki umutlarla,
Sevdam ile, feryadınla, devrildim….
Dallarımı ayırdılar gövdemden,
Ölmedim….
Doğradılar paramparça,
Ateşlere attılar,
Yandım, yandım ama direndim….
Dumanımda hasretler tüter şimdi
Yandım, bittim, küllendim….
Özümde ki yine sendin….!
Ben, bunu hiç hak etmedim….!
Dumanımı yeller aldı götürdü,
Savrulur küllerim, yine sana doğru…
Bâri yağmur olda gel,
Gelişini özledim…..
...Sen de iyi biliyorsun ki;
……..Ben,
............ Bir tek seni sevdim……
METIN YILDIRIM
Bir gün daha çaldım sensizlikten. Zor da olsa vurdu saat gece on ikiyi...
Şimdi önümde yeni bir sensizlik var. İçinde, beni neyin beklediğini bilmediğim yirmi dört saat daha var... Sonra o da geçecek...
İşte böyle kovalayacak birbirini yarınlar. Derken unutucağım seni, unuttuğumun farkında bile olmadan. Doğrusu da bu zaten, aksi halde hatırlamış olur insan. "onu unuttum" demek bile hatırlamaktır.
Bu cümleyi aklıma getirmeyecek derecede unutmalıyım seni. izin kalmamalı... Başkasını ararken yanlışlıkla senin numaranı çevirmemeliyim, kendimle dalga geçeceksem; bu başka birşey için olmalı... Sana dair hiçbir fikir kırıntısı kalmamalı beynimde. Zaman aşımına uğramalı tüm tasalar. Hiç sevilmemiş, hiç yaşanmamış gibi yabancılaşmalısın. Tesadüfen bir yerde adın geçtiğinde, irkilmemeliyim. Hakkında sorulan her soru cevapsız kalmalı. Çok seven insan aynı ölçüde unutmalı...
Seni bir gün hatırlanmamak üzere sileceğim. Ama şimdi değil, çünkü ardında bıraktıklarından öğrenmem gereken çok şey var daha.
Eğer gerçekten dendiği gibi ayrılıklar-acılar insanı adam ediyorsa; ben kızmamalıyım gidenlere. Ben senin ve senin gibiler sayesinde bir gün adam olacağım. Ama şimdi değil. Çünkü dersini çıkarmam gereken çok ayrılığım var benim. "Adam olmak adına, nice ayrılıklara..."
Bak gördün mü böyle dalga geçmeli insan kendisiyle. Yanlışlıkla o numarayı tuşladığında değil...
Şu durumda bile gülümseyebiliyorsam, epey yol katetmişim demektir seni unutma yolunda. Acaba diyorum bu yazıyı yazmasa mıydım? Neden dersen canım acımıyor ki? Yani yazıya başladığımdan beri birtek sigara dahi yakmadım. Evet, çok az kalmış seni unutmama...
Bunu hissediyorum... Yazmasam da olurdu ama ölmek üzere olan yokluğuna can çekiştirmek hoşuma gidiyor!
Amatör bir şairin intikamı olsa gerek bu...
Oysa ben bunları yazmak için başlamamıştım sana...(
Uzaklardan gelip, yüreğime akan sevgili. Hep var olan ama asla var olamayan.
Seni yok sayarak yaşamıma kattım. Sana düşler yakmadım geceler boyu. Şarkılar tutmadım fal olsun diye. Eksiktin ve eksik girdin yaşamıma.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Öfkelerim var sana, içime sığdıramadığım. Sana söylemekten çekindiğim. Çekinmelerim korku değil, anlamsız geliyor içimde biriktirdiğim sitemlerim.
Sen istemedikten sonra… Sen özlemedikten sonra.. Niye ki sitemim…
Halbuki resimlerin!.. Ne kadar da yakınımda gibi bakıyor gözlerime. Okyanusa dalar gibi, gökyüzünü kucaklar gibi. Uçurtmasının ucuna, bakışlarını bırakan çocuk gibi.
Benim uçurtmam yok sevgili. Benim aşklarım var. İçime çektiğim. Ta derinlerime gizlediğim, yaşadığım aşklarım var.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilmeyişin. Oysa aşk yürek ister. Yürek kırmızıdır. Asi ve fütursuz. Sen aşkın kanatlarını alamadın yüreğine. Çırpıntıları korkuttu çünkü seni. Sen sakin denizleri seversin. Okyanus korkutuyor seni sevgili.
Oysa, "seni çok seviyorum" demiştin. Sevmek bu mu sevgili? Sevmek aramamak mı? Sevmek Özlememek mi?
Hayır. Sevmek özlemektir. Sevmek akıldan çıkaramamaktır. Sevmek , deli rüzgarda koşmaktır. Sevmek. okyanusta yüzmektir. Sevmek, gözden göze akmaktır. Sevmek, bir yürek çarpıntısıdır.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Ben seni yok saydım. Çünkü yoksun zaten. Bir yerlerde soluk alman, bana yetmez sevgili. Bende soluk alamadın ki sen. Soluğunu soluğuma ekleyemedin ki…
Sen aşka koşamadın sevgili. Bırakamadın kendini rüzgara.
Rüzgar seni korkutur. Sen sakin havaları seversin. Sen, filizlenen tohumu besleyemedin ki…
Ben seni yok saydım.
Sen aşkın acemisisin sevgili. O yüzdendir kıymet bilemeyişin.
Yüreğin yüreğime gecikti. Kanın kanım gibi akmıyor. Ben çoğalmalıydım sende. Oysa sen, benden uzakları seçtin. Uzakları yakın kılmayı beceremedin ki sevgili.
Ben seni yok saydım.
Sen aşkın acemisisin. O yüzdendir kıymet bilmeyişin.
Benim uçurtmam yok sevgili. Benim aşklarım var. İçime çektiğim. Ta derinlerime gizlediğim, yaşadığım aşklarım var.
Bir de, bir de yaşayamadığım aşklarım var. Sen gibi
ßiя Şiiя Dαhα Yαzdım Sαnα ve YαnLızLığımα
Sonbαhαяdı Sαnki GönLüm ,YαpяαkLαя MisαLi DöküLüyoяdu Gözümden YαşLαя
SensizLik Ağıя GeLiyoяdu ßαnα ÖzLüyoяdum Heя Dαkikα
İçimden Kopαn FıяtınαLαя ..Esip Geтiяmiyoяdu Seni ßαnα
UzαkLαşıyoяdun Heя Dαkikα
ÖzLemin ,HαyαLin ve SensizLiğimdi ßeni ßuяαLαяdαn αLıp Göтüяen
Sende Giттin yα ,ßıяαkтın ßeni YαnLızLığımα
HαyαLLeяim Düşтü Denize
Yüяeğim Suskun AğLıyoя Şimdi YαnLızLığımα
Sevmenin ßedeLimiydi Acı Çekmek
İçimden Hαykıяsαmdα Sana oLan Sevgimi
Sαnα Aятık SöyLemeyeceğim !
Düşünüyoяumdα ne KαLdı ßizden Geяiye
Senin İçin Yαzdığım ŞiirLeяim
Senin İçin Döktüğüm GözyαşLαяım
ve ßαnα Veяdiğin o YαnLızLığım
Aятık ÖzLemin SözcükLeяe Düşüyoя
Heя KeLime Seni HαтıяLaтıyoя
ßiя Şiiя Dαhα Yαzıyorum ßαk Sαna
Yine eLLeяim Tiтяeyerek ,Seni ÖzLeyeяek ...
Canim cok SIKILIYOR canimin ici..
Uzaginda olmak var ya! ..
Beni kahretti..
Ne olurdu seninle birlikte simdi ayni yerde olsaydik
Diz dize otursaydik
Sen ellerimden tutup,
Gozlerime baksaydin,
Ben mutlu, ben sevincli sessizce aglasaydim,
Parmaginin ucunda donsaydi gozyaslarim..
Sicacik gulusunle..
Icimi isitsaydin Bir yastiga bas koyup
Hayallere dalsaydik
Ellerimiz kenetli yanyana uyusaydik..
Gecenin serin yeli dolarken odamiza
Ayaza cekilmis gibi SIMSIKI sarilsaydik
Canim cok SIKILIYOR canimin ici..
Bulutlar geciyor, penceremin onunden
Ve, ciglik cigliga yagmur kuslari..
Bulutlar oyle dolu gozlerim gibi..
Yalnizim, yalnizlik zor ozlemin gibi..
Aglamak istiyorum canimin ici..
Kirpigimden tek damla yas..
Dusmuyor simdi
Aslinda anlatamiyorum sana
Hani yoklugun var ya..Beni kahreden.. Hani sensizlik var ya..Beni mahveden! ...
Hergece oldugu gibi yine seni dü$ünüyorum. Ke$ke aklimdan gecenleri görebilseydin. Gözlerimi kapadigimda yanimda oluyorsun adeta. Yine elini tutuyor sicakligini hissediyorum sanki. Hani o son gece vardiya... Hani saatlerce sana bakmistim, bikmadan usanmadan. Sanki icime dogmu$tu her$ey. Sanki biliyordu yüregim sana son defa baktigini. Birdaha göremeyecegini hissetmi$ti sanki gözlerim. Mazide kalan bir ani birer hatira kaldi bana o günler. Evina öldü... Ama Sadece Evinami öldü? hayir!!! Sende benimle birlikte öldün...Seni en kuytu dü$lerime gömdüm...
Her$ey icin cok gec kalmi$iz ikimizde. Yalan dünyada iki zavalliyiz biz seninle. Bazen uzatiyorum ellerimi belki tutarsin ümidiyle. Ne sen tutabilirsin ellerimi nede ben sana eri$ebilirim artik. Aramizda basit kalan daglar denizler yok artik. Aramizda bizim kendi ellerimizle yarattigimiz ucurumlar var. Ne sen adim atacak kadar güclüsün artik, nede ben sana ko$acak kadar cesaretliyim eskisi gibi. Ikimizde özümüzü yitirmi$ caresiz ölümü bekler olmu$uz Evinamin...
Aman Efendim Aman...!
aman efendim aman
galiba ahir zaman
manzarası yurdumun
tufan gününden yaman
göz görmez aydınlıkta
asümandedek duman
yer dumanmış ne çıkar
duman dolu asüman
türk evi delik deşik
yıkık dökük hanüman
duraksız itiş kakış
*******************
süresiz karman- çorman
anne çocuk doğurur
köpek soyundan azman
beyinler zıpzıp kadar
mideler koskocaman
aziz fikir buğdayı
katıra mahsus saman
boş laf, hep dalga dalga
uçsuz bucaksız umman
hayvanlık orkestrası
eşek birinci keman
orman keleş, nebat kel
nebat adamlar orman
midelerde ihracat
günde beş milyon batman
milli servet matbaa
bilmem kaç milyar harman
yangın evinde satranç
plan, reform ve uzman
tam birbuçuk asırdır
maymunlardan eleman
bizdeki hale nispet
maymun taklitten pişman
hangi yol türke uygun,
hangi parti tercüman?
çıkamaz meydanlara
camide mahpus iman
silah küfrün belinde
küfrün elinde ferman
cehle sorarsan, ilim
zehre sorarsan, derman
rahmet meçhul kelime
bilinmez isim Rahman
kutsal kitaptır fuhuş
ahlak, okunmaz roman
tarih kontra gerçeğe
hürriyet hakka düşman
millete kastedenin
ismi milli kahraman
yere batsın bu dünya
bu dünyadan hayr uman!
genç adam at yorganı
sana haram uyuman
Aman, efendim aman!
Efendim, aman.. aman..!
NECIP FAZIL KISAKUREK
Unutulduysam söyleme
Suss
Kapat bir zamanlar
Seni seviyorum diyen dudaklarını…
Hiç ayrılmayacağız diyen gözlerini çek gözümden!
Ben anladım anlayacağımı,
Sen yorma o tatlı canını,
Geldiğim gibi başım dik gururla gitmesini de bilirim.
Sen kendini sakın ola yorma koş yeni aşklarını,
Bekletme daha çok canlar yakacaksın,
Bekletme daha çok iki kuruşa aşklarını satacaksın…
Korkmuş gibi bakma delirmedim daha,
Ha sen çok şaşırdın,
Şaşırmada…
Kapılarına kendimi zincirleme mi?
Kendimi oradan oraya savurup atma mı?
Gözlerimin sel haline gelmesini mi?
Bekliyordun…
Beklemede…
Susss
Hadi şimdi git!
Yolun açık ola iki kuruşluk sevdam!
EMINE UGURLU 13.7.2007
Beni böyle bırakmayacaktın.
Egsoz dumanları,
Rüzgarın uğultusu
Ve senin uzaklaşan sesin,
Yıkıldım!
Beni böyle bırakmayacaktın.
Verilen sözler,
Kurulan düşler
Ve senin veda eden elin,
Kahroldum!
Beni böyle bırakmayacaktın.
Güzel gözlerin,
Bükük boynun
Ve giremediğim kalbin
Yok oldum!
Baksan görürdün
Görmeyi istediklerini
Bu koca yüregi
Bu koca yürek içerisindeki aşkı
Baksan görürdün
Gözlerimin alevini
Akmasın yaşlarım diye
Çırpınış verdigim kanatlarımı
Baksan görürdün
Yeni yeni çıkan kanatlarımı
Çalan şeytanların
Yüzümde bıraktıgı acıyı
Eminim baksaydın görecektin
Ugruna yıkılan bu canı
Ugruna ölebilen bu canı
Bakmadın
Görmedin
Öylemi Öyleyse şimdi
Mezarıma bak bak ta dur ...
CANAN AKGUL
İçim acıdı
Ağladım ağladım
Duyan olmadı ...
Gözlerim acıdı
Aktı yaşlar damla damla
Silen olmadı
Birde sevdigim vardı
Oldugunu sandıgım
O hiç olmamıs
Olmaya cabalamamış
Şiirlerim bile ağlamaklı
Yazılanı belli yazanı belli
İstesemde Çözülemez
Derteliri
Yazıyorum yazıyorum
Anlayan olmadı ..
CANAN AKGUL
Ah yar,özlemin öyle derin öyle anlatılmaz ki
yazacak kelime konuşacak söz bulamıyorum..
öylesine içimdesin ki,kalbimin en derin yerinde
seni söküp atamıyorum..
Ah yar,gittin gideli sancılar çekiyorum,
sokaklarda dolaşamıyorum,evden dışarı çıkmak istemiyorum..
heryerde hayalin var,heryerde izlerin..
her ne yana baksam baktığım yeri değil,
senin gülen yüzünü o derin kahve gözlerini görüyorum..
Ah yar,ben sensiz buralarda duramıyorum,
seni düşünmekten nefes alamıyorum..
kim bilir o kahve gözlerin şimdi kime bakıyor?!
sende benim gibi benimi düşlüyorsun yoksa
düşlerini süsleyecek başka aşklarımı yelken açıyorsun?!
Ama yok yapmazsın,söylediğin sözler,ettiğin yeminler
izin vermez sana,unutmazsın unutmadın değil mi?..
Ah yar hergeçen gün biraz daha tükeniyor sevgimiz..
Ne sen adım atıyorsun benden yana,ne de ben..
Yitiyoruz yavaş yavaş,körü körüne bitiyor sevdamız..
O lanet olası gururumuzu ayaklarımızın altına alıp çiğnememiz gerekirken,
birbirimize kalkan olarak kullanıyoruz..
Ah yar,beni duyuyormusun?
Tükeniyoruz yar,
Bitiyoruz yar..
Yar..
Ah yar (...)
acımı yaşamama izin vermeyin
bırakmayın beni rahat
bu acıyla yaşanmaz ki!
bu acıyla ölünür çünkü
Yalnızlık sarmış dört bir yanımı..
Kalmışım bu koskaca şehirde..
Kaçmak,kaçıp gitmek istiyor yürek!
Ama olmuyor yapamıyorum..
Engeller var bende çözemediğim,
Çözmek istediğim fakat çözmeyi beceremediğim..!!
Gözyaşım sen gözyaşlarımda sen,
Çarem sen çaresizliğimde sen,
SEN SEN BEN SEN.
Alın yazım oldu artık senli cümleler,
Kimseler anlayamaz oldu kimseleri anlayamaz oldum,
Sensizliğin başladığı kıyametten bu yana.
Kime ne diye bilirim ki;
Gülüşün
Bakışın
Ellerin
Dudakların
Kalbin
Tüm zerren biranda kayıp gitti benden.
Kaldırıp attım döşekleri betonlarda uyudum,
Parçaladım yastıkları bedenime sarıldım,
Bırakıp zamanı sana yetişmeye çalıştım.
Madem gidecek zamanı kolluyordun,
Bari son kez izin verseydin,
Doya doya bakmama,
O müebbet hapis yattığım gözlerine!
Bir kalp varki bende
Tepeden tırnaga sen diye çarpıyor
Bir kalp varki sende
Hep nefreti çağrıştırıyor
Bir kalp var bizde asla
Beraber olmayı istemiyor
Bir kalbim varki benim
Hiç sana benzemez
O yalnız sen diye yalnız seviyorum
Diye çarpar
Sendaki çok farklı
Hep ben hep ben diyee
çarpar
Bir gün durursa o kalbin
Yalnız sen ağla o zaman
Ben yalnız kalbimdeki sana
Ağlarımm
İki gün sonra unuturum merak etme
Yas degil benimki
CANAN AKGUL
Belki anımsar gülümsersin,
Yitip giden boş vermişliğin hatırına.
Zamana yenik düşerken,
Gözlerini ansızın çek güzelliklerden düşün beni.
Yaşadıklarımızı da unutma hani,
Gün gelir hesaplaşmak tek çaren olur.
Kaybetmeye mahkum olan tarafınla,
Acizliğine bürün tüm zerrenle.
Ve sonra,
Ve daha sonra,
Ve daha sonrası için,
Yaşam veren senli günlerin yerine,
Canımı al sensizliğinle.
Gözlerin Düşer Aklıma
Üşüyüp yorgun düştükçe yüreğim
Kendime görünmez sıkıntılar büyütürüm.
Ne senin o dilsiz uzaklığın
Ne benim bu rezil gerçeğim
Bir çift kanat kesilir gövdem
Çıkar gelirim; esmerliğine senin
Günışığı giyinmiş o sıcacık tenine.
Akşam yüzüme yüzüm sulara
Bir korku gölgesi gibi vurdukça
Düşerine sığınırım senin, aydınlık
Anılarına..
Gözlerin düşer aklıma, kirpiklerin
Saçların, avuçlarıma
Alırım, tel tel sarınır
Isınır avunurum...
SUKRU ERBAS
Olmuyor ne yaparsam yapayım olmuyor,
Suskunluğumdan kurtulamıyorum,
Yapamıyorum canım acıyor,
Kurtulmak istiyorum artık her şeyden,herkesten,
Çekip gitsinler görmek istemiyorum bir tek insan yüzü bile,
Onlarda yalancı onlarda sahtekar,
Bir iğne almadan bir şey vermiyorlar,
Kuyumu kazma peşindeler,
Beni bana ait olanları almak peşindeler,
Değişmemi istiyorlar beni böyle kabul etmiyorlar,
Kendilerince beni kukla haline dönüştürmek istiyorlar,
Başaramam kabul eden beni böyle kabul etsin,
Seven beni bu halimde sevsin,
Değişmem böyle geldim hayata böyle ölürüm,
Kabul etmeyen çekip gitsin hayatımdan,
Dur demem,
Gitme demem,
Defol git derim,
Siz olmadan da yaşayabilirim,
Nefes alabilirim,
Şimdi kapım sonsuza dek açık,
İstemeyen alsın bavulunu DEFOLUP GİTSİN!!
Aşk Adamın Anasını Ağlatır
Sefil bir yanlızlıktır aslında,
Gece olduğunda basar afakanlar,
Kafanda olur olmaz sorular,
Sanki yokmuş gibi başka işin,
İmkanı olsa yirmi beşinci saatini alır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Gitmez gözünün önünden hayali,
Karabasan gibi üstüne çuvallanır,
Yarını olmayan hasta gibi bir telaş, bir endişe,
Hani açsan kafesi uçup kaçacakmış gibi,
Kilitlersin beynine,
Kilit kilit üstüne...
Unutursun yemeyi, içmeyi,
Biri, gün ve gün eridiğini hatırlatır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Gece oldu mu;
O güne kadar umursamadığın yıldızları,
Tespih tespih sayarsın,
Birden şair olur satır satır yazarsın,
Dalgaların üstüne notaları asarsın,
Bülbül gibi şakırsın,
Yalnızlığında çenebaz,
Ne zaman dışarı çıksan kelimeler evde kalır,
Yüreğini aşk denen hırsız alır,
İşte böyle;
Aşk adamın anasını ağlatır...
Zevk vermez hiçbir şey,
Onun teninden aldığın kadar,
Ağlatamaz kimse de seni,
Onun ağlattığı kadar,
Geçmişine kimler girmiş çıkmış kime ne!!!
Yarınında yanına hep onu alırsın,
Üç gün görmesen paranoyak belirtiler başlar,
Yüreğine kurulur bilmediğin sıkıntılar,
İşte böyle;
Aşk adamın aklını baştan alır,
Ve aşk adamın anasını ağlatır...
CAFER YILMAZ
Dün gece yine seni düşündüm...
Keşke yanımda olsaydı dedim ama yoktun!
Ne sen vardın ne de hayalin...
Ne kadar uğraştımsa hayalin canlanmadı gözümde,inatlaştı benle..
Bende resmini aldım elime!
Resmine baktım,bakıp bakıp ağladım,baktım ağladım!
Sonra yüreğim tam üstüne koydum resmini..
Zaten yüreğimdeydin ama daha yakından hissetmek istedi seni..
Sıkı sıkı sarıldım resmine Keşke dedim
Keşke resmine değil de ona sarılsaydım ama
olmuyordu,olmadı ve olmıycaktı...!!!
Kaybedilen hiçbir şey kazanılmadığı gibi
Seni de kazanamadım
Dünyalara sığdırmak istedim sevgimi
Ama sığdıramadım.
Kaybettiğim şeyleri hiçbir yere ve
Zamana sığdıramıyorum.
Gözlerimden akan damlalarla,
Nasıl boğuşuyorum bir bilsen..
Ölmeden gömülüyorum tüm mezarlara
Gece olmadan gündüzde oluyorum.
Anlatabilsem keşke kaybetmişliğin acısını;
Yokluğunun vazgeçilemez koyuluğunu..
Biter dedim bu yangınlar,
Söner içimdeki ateş
Ama ne fayda..
Ucu yanmış yarınlar kucağına çekiyor beni
Gözlerim bulanıyor
Ve sen yoksun.
Dünyayı ters düz görmekten
Ben bende değilim.
Yosun kokmuş denizlerde hüküm sürmekteyim
Gözlerini düşünüyorum işte o an,
Yıkılıyor tüm duvarlar,binalar,her yer..
Sarsılıyorum,titriyorum.
Ve birden uyanıyorum ki yanımda sen varsın,
Benimlesin.
AYSEGUL SUCAKLI
Madem ki aşk çemresidir gönlün
Sevgili!
Yine bahar gelip vurdu kapımıza..
Belki yaktın bütün anılarımı
Bölüştürtün bütün şirlerimi kayıp çocuklara
Film bitmedi.. son yazmada henüz
Takılıp kaldım yıllar öncesinin, eylül’e çalan bir yazın da
Hiç bir çemre dokunmadı bana, ısıtmadı yaz güneşleri
Durup durup kendime yaktım yıllar boyu
Onun için biraz is kokar libasım
onun için dağınık biraz saçlarım
benki bir dolu damıtılmış hüzündüm
korkardım bahara dokunmaktan, olaki solardı yüzün
korkardım eylülleri azgınlaştıran
baharı tutuşturan adam olmakdan
sevgili!
her gece bir züleyha düşü görüyorum sen gibi
düşüyorum içimin kuyularına durmadan
yarım yamalak bir seneryo oysa herşey
uyanıyorum ki çokdan silinmiş bütün repliklerim
budur ürkmüşlüğüm budur gizlenmişliğim
sabrım beni ancak buraya kadar getirdi.
yoruldum artık sevgili
yoruldum karanfillere kan vermekden
anlayamadım bir türlü..
neden eylül hep onbiri doğurur
ve neden aşkın çocukları yoktur.
oysa sevgili bir eylül günü saklandığım hayattan
çıkıp gelmek isterdim sana
birikmiş bütün baharlarımı adayarak
koşarak doru taylar gibi yalın ayak
çatlasın isterdim damarlarım çatlasın
ve damarımda akan hüzün bu aşka karışmasın
yazık yinede eylül dolu ellerim
yinede derin bir sızı içimde
hüzünlü bir gülümseyiş bazen dudaklarımda
nasılsa biraz keder bulaşır her aşka
her aşka biraz göz yaşı biraz kalp ağrısı
sevgili !! !
bu senaryo,
bu kuyu,
bu eylül bırakmaz beni,
geleceksen sen gelmelisin
hüzün kadar cesur aşklar takınarak
madem aşk cemreleridir
gönlün, gönlüme biraz…. bahar
biraz….. sen katarak
KAHRAMAN TAZEOGLU
Yüreğimdeki sancılar bıraktığın yerde.
İçimde hayata "Merhaba" demenin gecikmişliği var.
Hani ben biraz erken gelseydim dünyaya ya da sen geç gelseydin diyorum.
Yıllar önce karşılaşsaydık keşke.
O zaman bu gecikmişlik başımı bu kadar ağrıtmazdı ve böylesi tükenmezdim.
Oysa ben, bir ömrü seninle geçirmek isterdim ve sana adanmışlığım hiç yıpratmazdı beni biliyor musun ?..
Şu gecikmişlik, çaresiz bir dert işte Oysa, imkansız aşklar için yaratılan biri değildim..
Doğrularım cebimdeydi her zaman. Her şey insanlar içinmiş!
Şimdi gündüzlerim de karardı, günün yirmi dört saatini, gecede yaşıyorum.
Biliyorum ki, hala ortak paylaşımlarımız var, mesela aynı gökyüzünü aynı yıldızları paylaşıyoruz.
Benim pencereme konan güvercin, kim bilir belki senin pencerenden yol aldı bana.
Kim bilir belki sende, keşke hayata daha geç gelseydim diyorsun..
Gecikmişlik canımı çok acıtıyor sevdam,
Bazen rüyalarımda buluşuyorum seninle, dilim tutuluyor anlatamıyorum yine derdimi.
"Sensizlik çok zor!" diyemiyorum.
Olmadık zamanlarda göz yaşlarım isyan edip aktığında,
"gözüme bir şey kaçtı" numaralarıma da kimse inanmıyor artık..
Böyle bir ayrılığı ne sen isterdin ne de ben.
Biz de bilirdik beraber yaşlanmanın alâsını,
çizginin altına ve üstüne yüreklerimizi sığdırıp terk etmezdik elbette sevdamızı.
Duygularımız, birinci kareden bininci kareye zıpladığında da,
"Neler oluyor? Dur!" talimatı vermezdik kalplerimize..
Biliyorum gitmeliydin aşkım, anlıyorum seni, büyüdüm artık..
Ne zaman bir fincan kahve içsem ve ne zaman radyoda o şarkı çalsa
"gitmeliydi ,yoksa seni terk eder miydi ?.." deyip avutuyorum kendimi.
Şunu unutma Türkü GözLüm;
Bir gün, yol aldığın denizde, yelkenleri dolduran hırçın bir rüzgara rastlarsan,
kulağına fısıldayacağı şarkıyı dinle! hırçınlığı geçecektir.
eLveDa...Türkü GözLüm...
Artık biliyorum, büyüdüm sanırım.
Anlıyorum seni..
G e l m e d i n .....!
Küsmelerin güz gibiydi,
Kapılıp deli fırtınalara, çeker giderdin…
Çırılçıplak, anlamsız kalırdım ardında...
Ayrılığın derinliğine düşerdim...
Karakışlar çökerdi üzerime,
Üşür,
Titrerdim….
Ölüm, bu olsa gerek derdim….!
Ümitlerimi, hayallerimi bahara bırakır,
Seni tekrar, umutla beklerdim,
Gelişin bahar gibiydi,
Tomurcuk olurdu bir merhaban,
Tekrar yeniden yeşerirdim…..
Dallarıma seni dizer,
Booy booy filizler sürerdim….
Sayende nefes alır, anlam kazanır,
Dallarıma neşeyle meyveler dizerdim…..
Yaza merhaba derdim…
Kavuran o sıcak sevdan gibiydi,
Susadıkça aşka bilenirdim….
Vurdukça güneşini yakardın,
Yangınına belenirdim….
Güz gelsin istemez,
Zamana direnirdim…..
Yine çattı o mevsim…
Sen sarardın hüzünlendim,
Yine gelecekmiş gibi son kez gidişindi,
Çırılçıplak kaldım şimdi….
Kar yedim, boran yedim, direndim,
Bahar geldi merhabanı bekledim….
Gelmişti umudum, özlemim….
Gelmedin….
Bahar geçti yeşermedim,
Yaz geldi kavruldum,
Dallarımdan kurudum, devrilmedim,
Sen gelmeden güz geldi,
Umudumu yitirmedim…..
Bekledim…
Ve bir sabah acılarla ürperdim….
Özüme bir balta değdi,
Direndim….
İçimdeki umutlarla,
Sevdam ile, feryadınla, devrildim….
Dallarımı ayırdılar gövdemden,
Ölmedim….
Doğradılar paramparça,
Ateşlere attılar,
Yandım, yandım ama direndim….
Dumanımda hasretler tüter şimdi
Yandım, bittim, küllendim….
Özümde ki yine sendin….!
Ben, bunu hiç hak etmedim….!
Dumanımı yeller aldı götürdü,
Savrulur küllerim, yine sana doğru…
Bâri yağmur olda gel,
Gelişini özledim…..
...Sen de iyi biliyorsun ki;
……..Ben,
............ Bir tek seni sevdim……
METIN YILDIRIM
Bir gün daha çaldım sensizlikten. Zor da olsa vurdu saat gece on ikiyi...
Şimdi önümde yeni bir sensizlik var. İçinde, beni neyin beklediğini bilmediğim yirmi dört saat daha var... Sonra o da geçecek...
İşte böyle kovalayacak birbirini yarınlar. Derken unutucağım seni, unuttuğumun farkında bile olmadan. Doğrusu da bu zaten, aksi halde hatırlamış olur insan. "onu unuttum" demek bile hatırlamaktır.
Bu cümleyi aklıma getirmeyecek derecede unutmalıyım seni. izin kalmamalı... Başkasını ararken yanlışlıkla senin numaranı çevirmemeliyim, kendimle dalga geçeceksem; bu başka birşey için olmalı... Sana dair hiçbir fikir kırıntısı kalmamalı beynimde. Zaman aşımına uğramalı tüm tasalar. Hiç sevilmemiş, hiç yaşanmamış gibi yabancılaşmalısın. Tesadüfen bir yerde adın geçtiğinde, irkilmemeliyim. Hakkında sorulan her soru cevapsız kalmalı. Çok seven insan aynı ölçüde unutmalı...
Seni bir gün hatırlanmamak üzere sileceğim. Ama şimdi değil, çünkü ardında bıraktıklarından öğrenmem gereken çok şey var daha.
Eğer gerçekten dendiği gibi ayrılıklar-acılar insanı adam ediyorsa; ben kızmamalıyım gidenlere. Ben senin ve senin gibiler sayesinde bir gün adam olacağım. Ama şimdi değil. Çünkü dersini çıkarmam gereken çok ayrılığım var benim. "Adam olmak adına, nice ayrılıklara..."
Bak gördün mü böyle dalga geçmeli insan kendisiyle. Yanlışlıkla o numarayı tuşladığında değil...
Şu durumda bile gülümseyebiliyorsam, epey yol katetmişim demektir seni unutma yolunda. Acaba diyorum bu yazıyı yazmasa mıydım? Neden dersen canım acımıyor ki? Yani yazıya başladığımdan beri birtek sigara dahi yakmadım. Evet, çok az kalmış seni unutmama...
Bunu hissediyorum... Yazmasam da olurdu ama ölmek üzere olan yokluğuna can çekiştirmek hoşuma gidiyor!
Amatör bir şairin intikamı olsa gerek bu...
Oysa ben bunları yazmak için başlamamıştım sana...(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder