20 Ekim, 2007

Hiçbir sey sonsuza kadar sürmez...

Seni seviyorum.
Kizma bana n'olur. Yada kizarsan kiz ama öyle. Evet seviyorum seni.
Hemde hiç korkmadan, çikarsiz, hesapsiz, karsilik beklemeden her zamanki
Gibi en derinden gelen bir seslenisle söylüyorum... Seni seviyorum.
Canimi iste hiç düsünmeden vereyim avuçlarina.
Sesim bile çikmaz inan... Ama...
Gerçekler birakmiyor dimi yakamizi Ne kadar silkinirsek silkinelim
Düsmüyorlar üzerimizden ölümün soguk nefesi gibi. Kalanlar ise hep kendimize
Dogru bildiklerimiz oluyor...
Biz bu aski bireysel yasamaktan ileriye götüremedik ne yazik ki... Ben benim
Dedim her seyde, sen sadece seni söyledin. Ardimiza bile bakmadik
Kirdigimizzda kendi içimizdeki çocugu bile. Hayallerimiz ne kadar can bulup
Uzadiysa, askimizin ömrü bir o kadar kisaldi sanki. birbirimizi
Anlamadigimizzdan yakinip sitem ederdik ya ben en çok ne birlikte olabilmeyi
Basaramayisimizi ne de ayri kalabilmeyi beceremeyisimizi anlamiyorum. iste
En çokta bu gerçek acitiyor içimi...
Hiç dikkatini çekti mi? Düsündün mü? Bilmiyorum. Bu güne kadar sana her
Yazdigimm yazida, her mesajda yada mektupta, sözlerin bittigi
Ama yorulma bu sefer yormayayim seni, ben söyleyeyim:
'' Askimiz büyüdükçe, içimdeki çocuk seninle ömür kazandikça, sesini her
Duydugumda hergün biraz daha fazla çarpmaya yemin eden kalbim beni
Yasattikkça, her an ,her saniye yasama ve ölüme inat hayallerin sonsuzlugunu
Seninle tattikça, gözyaslarimin her damlasi sana iç çekis olmaya devam
Ettikçe ayrilik bize hiç yakismasin diye''ydi. Adeta sensizlik kapiyi hiç
Çalmasin diye her satirda tekrarladigimm bir yemindi bu...
Ama basarili olamadim... Basaramadik... içimizdeki sevgi büyüdükçe askimizin
Ömrü kisaldi, hayallerimiz sonsuzlastikça sevdamizin mezarina bir kürek daha
Batti... Yine ve yeniden... Tekrar tekrar cani yandi... Ama biz.
Görmezden geldik. Ya görmezden gelmeseydik. Basarabilir miydik o
Zaman. Hayallerimizi yasatabilir miydik? Son nefesini verirken
Sevdamiz onu yasama döndürebilir miydik?
Bilmiyorum.
Severken ayrilmak böyle olsa gerek. Diri diri mezara girmek, yasarken ölmek
Demek bu olsa gerek... Birinin canina kiymak, bile bile ölümüne razi gelmek
Bu olsa gerek... Ben sevdama veda edemedim. Yüzüm yoktu ardindan aglayip
Feryat figan af dilemeye. Kendi ellerimle mezarini kazmisken, yok olusunu
izlemisken bu lanet gözlerimle nasil ona veda edebilirdim ki...
Vedasiz ayriligima son bir veda...
Seni sensiz yasamak en kötü kaderse bende bu kaderime inat seni yasatmaya
Yemin ettim.








Hiçbir sey sonsuza kadar sürmez... Hiçbir ask da....)
Öyle bir gelip geçtin ki hayatimdan
Kurtulmak mümkün olmadi hiç izlerinden
Ne kadar duygu varsa yasadim sonuna kadar
yasattin....
Sevdim seni biliyorsun
hem de nasil!
Gözlerini kattim gözlerime
seninle baktim herseye
seninle gördüm görülecek ne varsa
görmek adina...
Nefret ettim senden biliyorsun
hem de nasil!
Sendin nedeni bana göre konulan bütün noktalarin
Ölmüstük biz artik
ihanet ettigimiz sevgimizle sevgilere layik degildik...
Sana göreyse bendim arkasini dönen
çekip giden hayatindan
Oysa ben yitirilmislerimizi görmüstüm çoktan
Onaramayacagimizyikintilarimin farkindaydim sadece
Gittim ama hiç unutulmusum olmadin sen benim
Senin gözyaslarinla agladim hep
ve acidan ölecegimi sanarak
senin sarkilarini söyledim
Ne büyük asklar dahil
hiçbir seyin sonsuza kadar sürmedigini
ben ilk senden ögrendim...


Hiç yorum yok:

Blog Arşivi