TuRKuBaKiSLiM

Gönüle Sitem ( Gönül ile Sohbet )

Yandin dumanin ciktida arsa

Yar görmedi nedeyim gönül

Kurtlar kuslar seni anladida

Yar anlamadi ne deyim gönül

Sevgin seni kör etmis görmedin

Hep agladin sen hic gülmedin

Kaf dagini astin düze inmedin

Yar sormadi ne deyim gönül

Sirrini kimseye söyleyemedin

Basagrini bir nebze dindiremedin

Sen yarini hep melhemin bildin

Yar sürmedi ne deyim gönül

Derdine derman bende arama

Sayende bende düstüm aciya

Sevda pinarindan yudum su sana

Yar vermedi ne deyim gönül

Hayal gördün sadece gel geriye

Heryanin yara düsmüssün derde

Sevda güllerini kendi eliyle

Yar dermedi ne deyim gönül

Yiprattin kendini sen bile bile

Eridin aktin hergün git gide

Ucuruma itildin göz göre göre

Yar tutmadi ne deyim gönül

Sabir atin yoruldu catladi

Acini aldi bine katladi

Bu sevda sana pahaliya patladi

Yar bölmedi ne deyim gönül

Onca ögüt verdim de sana

Susturdun beni girdin cikmaza

Yüreksize yüregini actinda

Yar girmedi ne deyim gönül

Tut elimi gayri aglama gül

Unutursun belki blki birgün

Sazinda sakla sevdani türküm

Yar duymadi ne deyim gönül

Asi umutlarin umutsuz simdi

Menzilin yitirme gel dinle beni

Askin sarabiyla oldun serseri

Yar aymadi ne deyim gönül

TuRKu BaKiSLiM yaran kapanmaz

Bilirim ki seni kimse anlamaz

Insan olan seven ile oynamaz

Yar oynadi ne deyim gönül

TuRKuBaKiSLiM

Hicbirsey

"HIÇBIRSEY IÇIN ' BENIMDIR ' DEME. SADECE DE KI :
' YANIMDADIR . ' ÇÜNKÜ NE ALTIN, NE TOPRAK, NE SEVGILI,
NE HAYAT, NE ÖLÜM, NE HUZUR, HATTÂ;
NE DE KEDER SENIN, DAIMA SENIN KALAMAZ..."
"KAYBETMEYI AHLÂKSIZ BIR KAZANCA TERCIH ET.
ILKININ ACISI BIR AN, DIGERININ VICDAN AZABI
BIR ÖMÜR BOYU SÜRER ."

ESKI BIR TAPINAK YAZITI

Seversiniz...

Seversiniz bazen...

Bir kuşu beslemek misali,karşınızdaki insanı sevginizle beslersiniz.

Farklıdır sevmesi insanların...

Kimi kafese tıkar kuşunu öyle besler,alır özgürlüğünü elinden,

seviyorum sanır.

Öyle sandıkça sıkar karşısındakini, bunaltır.

Ufacık bir fırsat bulsa kaçmak,kurtulmak ister artık kuş.

Aslında korkularından yapar insan bunu,karşısındaki insana anlatamaz, anlatmasını bilmez.

Bir başka insana gitmesini istemez.

Her koca devin koca korkuları vardır, kimse bilmez.

Kimi de serbest bırakır kuşunu.

Salıverir gökyüzüne,döner gelir elbet der,

döner gelir seviyorsa.

Alır riski çekinse de birşeylerden.

Bilir ki; koysa kafese bir gün kesin kaçıp gidecek,

bir gün kesin terkedecek.

Serbest bırakır!

Döner gelir o da karnı acıktıkça,yüreği sevgiye acıktıkça.

Ne kadar çekinse de bilir geri döneceğini adam.

Bilir başka yerlere, başka kişilere gitse de bir gün,

bir şekilde geri döneceğini...

Kuş ta bilir daha iyisinin olmadığınıama bazen nankörlüğü tutar.

Unutur onun için yapılanları,uğramaz olur bir zaman...

Başka kapılarda, başka pencerelerde aynını arar.

Ama bilmez başkalarda hiç aynılık bulunmaz.

Pişman olur, geri döner bir zaman sonra.

Öyle yenik, öyle mağlup döner ki hem de...

Artık kafese girmeye bile razı olmuştur.

Şanslıdır...

Eğer geri döndüğünde açık bir pencereveya aynı evde,

aynı kişileri bulabilirse...

Eğer terkettikleri taşınmamış,

Aynı yerde kalabilmişse...
W.Generous BLACKSTONE

Anlamaliydim...

Anlamalıydım ben üzüldüğümde kılını kıpırdatmamandan,
sadece işin düştüğünde aramandan. "N'aber, nasılsın" lâfının arkasına
"Bir görüşelim mi?" ekleyememenden, anlamalıydım sevgisizliğini...

Ben, seni görmek için sınırlarımı zorlarken,
senin umursamamandan, alaycı konuşmalarından,
ya da senden vazgeçerim diye korkup
önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım...

Ben, hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı
bu kadar mülayim davranmamıştım oysaki.
Severdim özgürlüğümü, asi olmayı, bir bardak suda
fırtınalar koparmayı, kimseye hesap vermemeyi...
Bir bunları severdim bir de seni sevdim...
Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim....

İlk defa biri benden hesap sorsun istedim, bir açıklama beklesin.
Bu biraz açık değil mi ya da "Hayır bir yere gitmiyorsun,
evde oturuyorsun" dan başka bir şeydi bu...
Beni sorgula, duygularımı sorgula istedim. Olmadı...

Ne kadar da kolaydım senin için, ne kadar da zahmetsiz...
Tabiiki, bocalardın, emindin düzgün insan olduğumdan
hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün,
emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden;
öyle olmasaydı her probleminde ilk beni arar mıydın?

Nedenleri, niyeleri merak etmedim hiç, inan etmedim...
Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim, onu merak ettim.
Benim için ne düşündüğünü, beni nasıl gördüğünü,
sendeki beni merak ettim...

Artık hayal kurmuyorum, geçmişe bu kadar bağlı olmamın sebebi;
o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum... Şimdi tekrar
başlasak da, yalnızlığı paylaşsak da sana gönlümü açabilir,
gözüm kapalı güvenebilir miyim sanıyorsun?

Şimdi artık tek başınayım...
Hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın.
iki kişilik kocaman bir boşluktansa
sensizliği ve yalnızlığı yeğlerim...

Artık kendimi görmemek için aynalara bakmıyorum,
üşürüm diye kazağını giymiyorum,
ağlarım diye türkü söylemiyorum.
Belki de sen haklısın!
Artık ben bile kendimi sevmiyorum...





Y.Bilinmiyor

KIM BILIR...

Ben Şarkıların Yalancısıyım

Dalgalar çığlık atıyordu, geldiğini duymamıştım

Sonradan fark ettim yanımda olduğunu

Ve şarkılar söyledi aslında seni sevdiğimi

Bilmiyordum Ben şarkıların yalancısıydım

Başka liman mı yoktu sanki, gelip bende demir aldın

Üstelik habersizdim sonradan öğrendim

Hangi rüzgar fısıldadı yönünü

Hangi deniz kızı elinden tutup getirdi

Yoksa o kız sen miydin?

Bilmiyordum Ben şarkıların yalancısıydım

Gelmeden önce haber verseydin keşke

En azından bir telefon edebilirdin

Sen hep böyle ansızın mı gelirsin Bilmiyordum

Aslında kabahat benim nerden bileyim geleceğini

Liman olmaktan başla şeylerde olabilirdim

Bir sokak lambası mesela

Gündüzleri ben yol arardım

Geceleri ben de yol aranırdı

Mesela eli taşlı birkaç çocuk

Kaldırımın üstüne çıkıp camlarımı kırabilirdi

Ama olmadı

Mesela bir mezar taşı da olabilirdim

Dikerlerdi beni bir dağ başına

Ömrümün sonuna kadar ayakta beklerdim

Kim bilir belki de yorulurdum

Ama en azından sen gelmezdin bana

Bilmiyordum

Ben şarkıların yalancısıydım

Bu kadar karamsar olmaya hiç gerek yok

Ne olmuş sanki şarkılar yalan söylemişse

Şiirler yakıyorsa adam yüreğini

Nasıl olsa ben hep aynı yerdeyim

Bu esen son rüzgar değil ya

Hadi git daha fazla meşgul etme sahilimi

Ben böyle liman oldukça Daha çok gelip gidenim olur

Ferhat Ata

Ben Ali'nin Yalancısıyım

Sen yine Kumkapı' ya takılmışsın

Ali' nin yerine Oraya gitmek istememişsin aslında

Çek kardeşim, demişsin şoföre

Çek cehennemin dibine

Şoför cehennemin dibini ne bilsin

Belki de bilir, belki de bilir Kim bilir

Kimin ne bildiğini Kim bilebilir

Her neyse Cehennemin dibi deyince

Ali' yi kast ettiğini sanmış

Hiç olur mu, hiç olur mu Ali' nin yeri cehennem olur mu

Bu kapıdan geçene Tek soru sorulur mu

Gittin gördün Ali' yi

Ali yapan Duvardaki Guguk kuşudur

Ve kavanozda büzülen su yılanı

Su yılanı dediğim Ali' nin eski karısıymış

Olur mu olur

Kim diyebilir ki şu dünyada

Ne yalandır ne doğrudur

Zaten ben Ali' nin yalancısıyım

Ali der ki,

Ne zaman kadeh kalksa

Bir şeylerin şerefine

İliklerine kadar titrermiş

Kuş gözlerini ona dikip

Sanki cevabı önceden

Ve sadece kendisi bilir gibi

Sinsi sinsi ötermiş

'Suç nerde Suçluluk nerde Aşk nerde'

Bunu bilmeyecek ne var

Suç Gelsem de gelmesem de

Suçluluk

İlk yudumdan sonra dudağımda,

dilimde Aşk Ağır ağır çözülen buzların

Gözüme bata bata -İçime çarpa çarpa-

Yok olup gidişinde

Geçirdiniz, geçirdiniz Aklınızdan geçirdiniz Yani biz şimdi...

Ali' yle ikimiz?

İyi ama hanginiz, hanginiz

Bir rakı bardağının içinde

Sabahlara dek seviştiniz

Ve dönüş yolunda şoföre Söyleme yürekliliği gösterdiniz? Diyeceksiniz ki şoför Rakı bardağında sevişmeyi ne bilsin

Belki de bilir, belki de bilir Kim bilir Kimin ne bildiğini Kim bilebilir

Nilgün Aras

Dönme artik

bazen susarak elimizin altindan ne hayatlar kaçiriyoruz...
çogu kez bilerek iskaliyoruz en güzel anlari...
hep yanimizda olacak diye garantisi var sanki herseyin
bu kadar agirdan almak en sonunda kalp agrisina sebep oluyor...
simdi ben yüregimde sessiz çigkliklar atiyorum aska ve zamana...
ama ne ask duyuyor,ne zaman kulak veriyor ne de hep yanimda olacagini zannetigim
kalp agrim...

Asla

<<<>>>
Asla degistiremeyecegin seyler için üzülme.
Degistirebilecegin ama istedigin halde degistiremedigin seyler için
mutsuz ol veya asla asla bir daha sevmeyecegim deme..
Mahcup olursun...
Asla sevgiyi arama çünkü sen aradikça o saklanir kapi arkalarina..
Sevgi seni istedi mi bulur..
Zamani vardir..tipki bahari kista arayip da bulamayacagin gibi...
Ya da bulsan da asla onun gerçek bir bahar olmadigini kabul etmek
zorunda olacagin gibi ..
O buldugun sadece bir aldanmisliktir..
Aldanirsan,tipki kis ortasinda
Çiçek açan erik agaçlarina dönersin..
Kisin ortasinda sevinçten çiçek açarsin..
Kis gerçek yüzünü gösterince de donarsin,
Anlarsin ki yasadigin bahar kis ortasinda yasanan yalanci bir baharmis....
Erik agaci gibi donarsin
O zaman ve o yaz bosa geçer..meyvesiz kimsesiz
Sevgi aranmaz..Sevgi istedi mi seni bulur.
Hiç ummadigin bir anda arkanda beliren bir dost olur bu bazen..
Vapurda ensende hissettigin bir nefes alir götürür seni sevgiye,
Bir tesadüf sana sevgiyi tasir..
Sen sevgiyi aramamissindir.
Tipki gecikse de gelen ve geleceginden emin oldugun bahar gibi.......
Tipki bir sabah kalktiginda baharin pürüssüz yüzü ile karsilasman gibi
bulmustur seni sevgi............
Sevgiyi Kaybederken de cesur olmalisin..
Yüregin dolu olmali sabir ve güçle
Her kaybedilen kazanilan bir derstir zaten
Sevgi çok sey ögretir severken ve kaybederken
Sevgiyi kaybederken
Sevgiliyi kaybetmenin ne zor oldugunu ögrenirsin
Sevgiyi kaybederken
Aslinda onu hiç kaybetmek istemedigini ögrenirsin
Sevgiyi kaybederken
Onu kaybetmenin, bulmak kadar güç olmadigini
Ama acisina katlanmanin ne güç oldugunu ögrenirsin
Sahipken sevgiye hep yaninda olacakmis gibi
Onu hoyratça harcamissindir..
Kaybettiginde ise her an yaninda olacagina inanmakla
Ne büyük yanlis yaptigini anlarsin
Ve bir daha ki sevginde daha temkinlisindir..
Hem severken, hem kaybederken
Bir önceki sevgi ögretmistir bunu sana..
Her kayip bir derstir almam gereken
Çünkü hiçbir sevgi tek basina var olamaz..
Ayrilamaz daha öncekilerden...

Bitti! diyemedin mi a yüreksizim.

Aslinda zeki biriyim de!
Hassas oldugum zamanlarda
Kafam geç basiyor sanirim
Hep sonradan anliyorum
Aslinda materyalist biriyim
Yani hep gerçekçi hep maddeciyim
Somut seylere takarim kafami
Yani kolay kolay uyumam
Hayalperest hiç degilim
Hayallerin ötesinde hiç olmadi isim
Ask yok yalan falan filan
Haydaaa! Ne zaman uçtum ben ya! !
Ahada kollarinda, koynundayim
Saliseler bile sevgilimle dolu
Hayalde ne be! Hayallerin ötesindeyim
Adam,dam diyormus meger! Ben tepe anlamisim!
Hani beser, hani madde, hani somut
Hani yoktu hayal mayal
Nereden çikti simdi hayallerin ötesi
Hep sonradan anliyorum
Bu ilk askti, sonda olur umarim
Neyse zaten ben demistim ya
Sira disi sadece bir kere olurum
Buna zor dayandi zayif cancazim
Zaten bu sonradan anlamalarim
Kafamin sonradan basmalari
Seni yüzünden di be! Vefasizim
Bitti! diyemedin mi a yüreksizim.
SENIN YÜZÜNDEN
KAFAM HEP SONRADAN BASIYOR
HEP SONRADAN ANLIYORUM
KOMIK! ! ISTE BENDE DIYORUM
S E B E B I M S I N

Kirginim...

Kırgınım...Kırık,dökük,dağılmış belki en fazlasından...Yorgunum...Bıkkın,umarsız,ve hatta suskunum...Kağıda kaleme sığmaz hesaplaşmaların en debdebeli saatlerinde durmuşken beynim;yapamıyorum toplamaları,çarpımlar işaretsiz...Sayılar tek ve sonuçlarlar hep sensiz.. Sana değil aslında benim kırgınlığım;inan bana hesaplarım seninle değil;Benim derdim benimle;benim derdim, ''beni,sen yapan yüreğimle''... Suçlamıyorum seni;''niçin'',''niye'' diye de hiç sormuyorum.Özlüyorsam,ağlıyorsam,alışamıyorsam yokluğuna,biliyorum ki bu benim hatam.Biliyorum ki,zayıflık bende aslında,biliyorum ki bu ayrılık,''beni'' ''sen'' yaptığım gün başladı aslında.Belki de...Belki de bu kadar önlemsiz sevmeyi kabullenemiyorum,yakıştıramıyorum kendime.Hazmedemiyorum belki de... Hayatımı yokluğunun avuçlarının arasına koyup,bir kukla misali verdiysem ipleri eline ve bıraktıysam kendimi,savruluyorsam fırtınalarda,hortumlar savuruyorsa ruhumu ve kalbimi ayrı yerlere,isyanlarım kendime benim.Aşık olmalıydım ben sana.Aşığım çığlıkları atmalıydım;en fazlası bilinmez ama geçiçi zaman süren...Tutkum,saplantım ya da vazgeçilemezim demeliydim.Aşk olmalıydı adın,can olmalıydı belki, ama ''nefesim'' dememeliydim sana...Taşıyamayacağın yükler yükleyip ,altında ezmemeliydim kendimi.En son noktaya,sevgiye hapsedip,kendi ellerimle kazımamalıydım gözüm gürürken,kulağım duyarken içine girdiğim mezarımı... En kolayıydı senden nefret etmek,en basitiydi yaşamı senden önce ve senden sonra haline getirmek.İmkansız değildi yerine birini koyup,başka bir tende,başka bir ruhta,başka bir gülüşte yeniden yeşirmek.Bir silgi alıp elime sana dair herşeyi silmek...Ya da tutup bir kibrit alevine sen yazan defterleri,yakmak...Ve serpmek küllerini dağa,taşa,suya,toprağa... Kabullenemediğim gidişim değil,derdim,benim seni benden gönderemeyişim.Sana ait hiçbir anıya dokundurmuyorsam kimseyi,ellettirmiyorsam adını,acılarımı da olmayan sevinçlerim gibi hapsediyorsam kendimede, ve seni bende esir tutuyorsam,ruhumu inlete inlete direniyorsam sensizliğe,sanma ki,zorum vazgeçilmezliğin değil;kimbilir,belki de benim senden vazgeçmeye cesaret edemeyişim... İlklerimi bıraktım ben sende;sen benim ilk sevdam ve ilk yok oluşumsun ve öğrendim ki ,ilkler asla unutulmuyormuş!!!

Sevme beni...

Ben’li cümleler kurma… yazilarina düsmesin karanligim…
içimdesin kaniyorum… beyaz sayfalarina bulasmasin kirli kanim… sevdim seni…
kendime bile itiraf etmekten korkacak kadar sevdim…
bu yüzdendi senli cümlelerimi en derinime hapsedisim…
bu yüzdendi uzanan elini görmezden gelislerim…
bu yüzdendi "gel" deyislerini duymamazlik edislerim…
Sevdim seni… nedensiz, beklentisiz, gerekçesiz, tanimsiz…
sevdikçe korktum kendimden… sevdikçe uzaklastim senden…
yeni hayaller, yeni düsler kuramayacak kadar yorgunum…
sevme beni, benim bezmisligim degmesin sicacik yüregine…
Sevme beni, korkuyorum… Alisik degilim bana dair yazilar yazilmasina…
Bugüne kadar hep bendim içini döken beyaz sayfalara baskalari adina…
Hep bendim satir satir kanayan…
Simdi senin satir aralarinda kendi adimi hecelemek hiç görmemem gereken
mavi bir düsü animsatmakta… Bu düse dalmak istemiyorum…
Çünkü biliyorum, her düs karabasana dönüsmeye mahkum…
Biliyorum her düs apansiz bir uyanisla son bulmakta…
Bu düse dalmak istemiyorum, bu düsten uyanmak istemedigim için…
Sevme beni, korkuyorum…
Bu ruh, bu yürek alisik degil yaralarinin sarilmaya çalisilmasina…
Ömrümce içimi cam kesikleriyle lime lime edenlere kostum ben…
Benden beni çalip geri vermeyenlere uzandi ellerim yillarca…
Hep bekleyendim, hiç olmadi bekleyenim…
Simdi ne olursa olsun bekleyenim olacaksin biliyorum ama inanamiyorum…
Bilip de inanmamanin nasil oldugunu sorma bana…
Yine, ben anlatmasam da beni anlamana siginiyorum…
Sevme beni, korkuyorum…
O kadar uzun zaman beklentisiz, karsiliksiz sevdim ki insanlari
ve o kadar uzun zaman beklentisiz, karsiliksiz sevilmeyi bekledim ki,
artik yitirdim inancimi… Artik onlardan biri olmak için kendime ragmen kendimle cebellesirken çiktin karsima…
Sevme beni, kendime geri dönmemeliyim…
Sevme beni, korkuyorum…
Korkumdan yazmadim sana bunca zaman…
Korkumdan içimdesin… Ben’li cümleler olmasin satirlarinda….
Okuyunca içim içime sigmiyor…
Yansimami sende görmek yüregimi yakiyor…
Sen yazdikça, çok eskide kalan bir masal belli belirsiz benligime süzülüyor…
Sevme beni, korkuyorum… Simdi zamansizliklarimda boguluyorum…
Gereksiz mesguliyetler yarattim dünyevi istekler adina…
Kaçisimi kolaylastirsin diye önemli insan rollerine büründüm ahmakça…
Kendimi kandirip, kendimden kaçip kaybolmanin,
yok olmanin, hiç olmanin derdindeyim…
Ben" olarak tutunamiyorum…
Sevme beni, korkuyorum…
Sevme beni, "Beni sevme" derken içimi parçaliyorum, içime kaniyorum…
Sevme beni, hak etmiyorum…

CAN...

Can.. Hüzün yıldızları parlıyor yine gecemde, ne tarafa çevirsem başımı, bir SEN bakıyor bana… Ne zaman kahretse yüreğim, ağlamaya susasa ve ne zaman iki damla belirse göz bebeklerimde, bir SEN akıyorsun, sessiz çığlıklarıyla şehri uyandıran kaldırımlara… Ne zaman seni düşünsem' desem yalan olur… Hep aklımdasın ya! Her saniye bir SEN daha çakılıyor aklıma… Ellerimi her uzatışımda maviye umut dilenmek için, SEN batıyorsun avuçlarıma… SEN bakıyorsun bir çocuğun gözlerinde, bir bebeğin kokusunda SEN kokuyorsun, bir SEN seviliyorsun onca yüreğin arasından… Her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevdiğim.. Bir benim gibi sevmeyi beceremiyorsun… Her tohum ekişimde toprağa, birkaç gün sonra SEN filiz veriyorsun. Gittiğinde bir asma ekmiştim evimin önüne, gün geçtikçe büyüdü, çardak yaptım kendi kendime.. Şimdi kapımın tam önüne düşen bir dalı var, sanırım onu kesmeliyim. Çünkü kapımdan dışarı her adım attığımda bir SEN çarpıyor yüzüme… Neden yağmurlara benzettim ki seni? Şimdi her yağmurda, SEN yağıyorsun bu koca kente… Sana güneşim demeseydim keşke… Her sabah yatağıma SEN vuruyorsun penceremden… Lanet olsun! Keşke Kalbim demeseydim sana… Şimdi her an SEN atıyorsun içimde… SEN den kurtulmanın bir yolu yok mu yar? SEN imkansızsın… BEN imkansızlıklar denizinde cılız kulaçlar atıyorum hayata dair, boğuluyorum arada bir… Yine de kıyamıyorum sana… Keşke, 'Bu can seninle yaşıyor' demeseydim sana. Şimdi her boğuluşumda SEN dirhem dirhem ölüyorsun, öldürüyorsun! Yani her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevgili… olamıyorsun! Yaşayabilmen için benden gitmen lazım… Yaşayabilmem için benle olman lazım…

€RD€M

Basim üstüne git artik...!!!

KENDI HALINDE AGLAYAN BIRIYDIM
Sanki senden tesellimi istedim
Bir agaci söndürdün ama...
Bir ormani yaktin
Bir avuc kül ettin beni
Basimin üstüne git artik...
Öfke ile sinir ile kaderime kizariken
Kendi kendime türküler calariken
Yoksul bir asik oldum...
Tut sazimi kir artik...
Sevgiye aska kalbime küsmüsiken
Artik hayattan ümidimi kesmisken
Kari zarari birbirine katmis iken
Geldin öldürdün beniii
Kefenimi sar artik....:((
Arkamdan bakipta gül gayri bana
Ne hale geldim ben
NE MUTLU SANA..
Artik bende mutluyum erdim muradima...
Güzel yakistim mezarimaa
Basim üstüne git artik...!!!

ÖLDÜN ICIMDE

´Birgün hayatimdan öldürürcesine cikacaksin
ve ben seni hep son halinle hatirlayacagim
senin en güzel halin neydi diye düsünüyorum
ve icimden bir ses aylar öncesine götürüyor beni
sen ne kadar anlayabilirsin bilmiyorum
ama benim herseyden ve herkesden uzak bir hayatin olsaydi
bunun ne demek oldugunu anlardin
simdi benim söylediklerimi ve hattta
benimle yasadiklarinin hata oldugunu düsünüyorsundur
kanayan yarayim senin icin biliyorum
bir hata bir yanlis
oysa SADECE sevmistim seni
Hala aklimin bir ucundan cikmiyorsun
son kez cikmayan olacaksin
seni asla unutmayacagim
evlenip cocuk sahibi olsan
ve adim biryana dünyada oldugumu unutsan
ben yine biraktigin yerde olacagim
belki birgün ortak tanidigimizdan haberlerimi alirsin
olurda hakkimda kötü seyler duyarsan
ne olur kulak asma mutlaka yalandir
icim yaniyor kimseye anlatamiyorum
hos sen bile anlayamadiktan sonra
KIm anlasin ???????
son bir sevgi son bir mutlluluk yakaladim seninle
belkide cok kisaydi kimileri icin
nereden bilsinler benim icin bir ömre bedel oldugunu
ben yüregimde yasadim bu aski
ve yine yüregimde biraktim umutlarimi
yanlizlari oynuyorum sen bile farkinda olmadan
bunlari birgün okuyacakmisin bilemiyorum
ISTE BEN BUYUM
KIMSENIN ISTEMEDIGI
KIMSENIN ANLAMADIGI
ANLAMAK ISTEMEDIGI....

Kayip Ask

Kayip ask
sen bir okyanustun,
bense içinde bir balik..
belki binlercesi vardi sana asik..
ben hep seni sahiplendim,
oysa sen sahip olamadiklarini..
ben sana sevgi doluydum.
sen,
sana günü birlik tatile gelip sularinda serinleyenlere..
aylar kisi gösteriyordu,
günler rüzgarli,
havada yagmur havasi..
dalgalarinla hirçinca kiyilari dövüyordun..
aslinda beni..
alip kayalara çarptin,
yetmedi kiyiya firlattin.
ölüme terk ettin aldirmadan..
Çok canim yandi,
feryatlarimi da duyamadin.
kaybetmeden anlamadin sevgimin degerini.
o pesinde kostugun her ne ise, seni çok cezb etti..
mutluluk hemen önündeydi,
sen uzaklara bakip göremedin..
biz zaten iki farkli dünyanin iki farkli insaniydik..
sen modern bir yalanci,
ben korunmasi gereken degerlerimize inanan bir yabanci..
seviyorum diyordun,
oysa tanimi bile farkliydi bende.
sevgi güvendi,
sevgi dürüstlüktü,
sevgi saygi göstermekti,
sevgi özveriydi, çabaydi..
kafamda bir sürü soru isaretleri biraktin simdi.
varim yada yokum ne fark eder
her gün yeni bir cehennem hayati.
hepimiz biliyoruz, yalniz kalamazsin
ama alirim haberini ellerden..
suan belli belirsiz bir umut içindeki.
gerçekten kaybettigini anladiginda
bitecek sevgi sandigin o degerler..
ve ben yine seni sevecegim,
ki o sevdigim sensen eger..
söyledigin gibi ask gelip geçicidir,
belki sende..
korkma bir gün yine asik olursun..
sevgimin degerini bilemedigin için..
birak keskelerine yanmayi,
biliyorsun anlayissizlikti yaptiklarim.
ve zaten suçlu hep ben degimliydim!
hala sözümü tutuyorum,
hala seni çok seviyorum.
birak sevgimle kalayim.
ve sana söz..
seni hep güzel hatirlayacagim..
ister kiril
istersen kir at..
bir gün geç kaldigin seyleri göreceksin.
anlayacaksin ne savaslar verdigimi..
yemek haram,
su haram bana..
yasamak ise zoraki..
sevdigine verdigin deger buradan belli.
bir seyler bekledim senden,
her sevenin yapmasi gereken.
sahip çikamadin degerlerime..
diyelim ki olan olmustu..
bir açiklama bir özür bile yoktu.
üstelik tehditler yagdirdin üzerime.
kaybedenin ben olacagimi söyledin birazcik düsünmeden..
simdi ikimizde kaybedecegiz.
ama ne kadar güzel ki;
günlerce ayriligin acisini yüregimin derinlerinde hissedebilecek kadar çok sevmisim seni.
Ya hiç bu duyguyu hiç tatmamis olsaydim...

BU VATAN BIZIM

Bu vatan bizim.......

Kimi bölek dedi, kimi yıkalım,

Buralara başka ülke kuralım,

Daha biz ölmedik nasıl duralım,

Ölürüm yıktırmam ülke bizimdir.....

Senelerdir çile ile yoğrulan,

Her gün bir köşede şehit olunan,

Kundakta bebeğe kurşun sıkılan,

Bölmek istenilen vatan bizimdir.....

Türk'ün kaderi bu asırlar boyu,

Çıkmadıkça canı değişmez huyu,

Bizi bölmek isteyen kahpenin soyu,

Bölünmez bu cennet vatan bizimdir.....

Nice canlar gitti çakıl vermedik,

Vatan namus deyip bedel ödedik,

Yıkılmadık bu yoldan geri dönmedik,

Övünülen bu cennet vatan bizimdir....

Kardeşiz dedikçe azıp durdular,

Öğretmeni, çocukları vurdular,

Anama, babama kurşun sıktılar,

Yakılan yıkılan evler bizimdir......

Sakarya, Çanakkale, Gelibolu'da,

Nerede ezan, bayrak, Türkler orada,

Kefensiz yatan o şehitler buarada, Şehitler diyarı ülke bizimdir......

Ey vatan!

Güzel turan!

Sana feda biz varız.

Düşman oğlu meydana çık!

Kahramanlık kimde ise anlarız.

Gri Yanlizliklar Merhaba

gri yanlızlıklar merhaba... özlettim sizi değilmi? bensiz nasıldı yanlızlık?
gidişimin böyle sessiz oluşu üzdümü sizi? hadi nazlanmayın itiraf edin
özlediğinizi! kızgınlığınızı anlıyorum... böyle sessiz gitmek istemezdim ama
inanın size veda edecek zamanım yoktu? geldiğime pişman etmeyin gülün biraz,size
gülmek yakışmasada... gene sessiz buralar,gene çaresiz,gene kimsesiz... inanın
bende çok çaresizim! bakın sizinle dertleşmeye geldim söz bir daha sessiz çekip
gitmek yok bir daha sizi terketmek yok. sanki ben sizden daha çokmu mutluyum?
sizin gibi kimsesiz sizin gibi hiç birşeyim... bakın sevda çiçeğim dalında
kırıldı bakın şurası onarılmaz kırıklarla dolu,hala kanıyor... ne olur böyle
yapmayın en çok size ihtiyacım olduğu demde bakın bu kadar sitem fazla değilmi?
bu kadar çokmu kırdım sizi? konuşmayacakmısınız... sadece sizlersiniz beni
anlayacak yanlızlığıma yanlızlık katacak bakın adınızı değiştiririm vefasız
yanlızlıklar koyarım! sizi çok seviyorum hem o kadarda uzun sürmedi ki ayrılık!
efendim? sevdiğim kadar zavallılaşmışmıyım? umarsız,kaygısız dolu bakışlarla
alçalmışmıyım? düşlerim yarım kalmışlığın isyanında mı? gurursuz ve çaresiz mi
görünüyorum? haklısınız... ama sizde biliyorsunuz...... gurur olmaz! beni tekrar
kabul ettiğiniz için sağolun size yanlız gelmek isterdim ama yüreğimde bir
yarayla geliyorum bitiremedim hiç birşeyi... bitirmeyi beceremiyorum,beni
affedin! bir rahatsızlık vermez size sessiz sedasız bir köşede gri gözyaşları
dışında...

Git Artik..

Bir kez daha söylüyorum,lütfen..Git artık!!Kinini bırak,hayallerimi al..Benden git artık.. kendine iyi bak..
Ne olur,rahat bırak düşlerimi..Gecelerce uykusuz kalıyorum.. korkuyorum kımıldayamıyorum yatağımda.. Hafiften bir müzik çalıyor,duyuyorum.. Ama korkuyorum,git artık..Bu gece de sensiz olsun..Fikrimi huzurlu kıl,git..
Birden rüyalara dalıyorum, yine sen!! Artık korkutuyorsun beni.. Her hareketini iyi denen umut teknesine bağlamak istiyorum! Ama olmuyor,olmuyor denizler kaldırmıyor iyiyi!.. Hareket edemiyor,ayrılamıyor hüzün limanımdan!!
Ne olur bırak artık kalbimi..!! Ruhumu,sevinçlerimi bırak artık..Zikrimden çıkar kendini.. Anmayayım adını,dudaklarım seni hecelemesin bir kez de ne olur..Al tüm heceleri benden,ve git..Sonsuzluğuna inandığın her aşkta kal biraz ama benden git!!
Solmadan güller,koparılmadan dalından,git!! Yoksa sonlar olacak,bitişler olacak.. Bende kalışın ebedi olacak,git!! Kurtar kendini aşkımın hüznünden..
İçime çekiyorum seni nefes gibi...her solukta BEN oluyorsun..Ben tamamen sen olmaktan korkuyorum,git!! Keder odalarına girmeden,acılarımın misafiri olmadan git!!..Gitme demeyeceğim,bir klasik daha yazılsın istemiyorum git!!Dillere düşmesin aşkım,söylenmesin çığlık çığlık!!İstemiyorum.. Sevmiyorum sevmeyi de artk.. Rahat bırak sevgimi..Bu sarayda misafirliğin bitti,rahat olan herşey sona erdi.. Aşk bizi terketti,git!!!
Bir kez daha söylüyorum,lütfen.. Git artık!!! Kinini bırak,hayallerimi al..Benden git artık,kendine iyi bak!!

Hiçbir sey sonsuza kadar sürmez...

Seni seviyorum.
Kizma bana n'olur. Yada kizarsan kiz ama öyle. Evet seviyorum seni.
Hemde hiç korkmadan, çikarsiz, hesapsiz, karsilik beklemeden her zamanki
Gibi en derinden gelen bir seslenisle söylüyorum... Seni seviyorum.
Canimi iste hiç düsünmeden vereyim avuçlarina.
Sesim bile çikmaz inan... Ama...
Gerçekler birakmiyor dimi yakamizi Ne kadar silkinirsek silkinelim
Düsmüyorlar üzerimizden ölümün soguk nefesi gibi. Kalanlar ise hep kendimize
Dogru bildiklerimiz oluyor...
Biz bu aski bireysel yasamaktan ileriye götüremedik ne yazik ki... Ben benim
Dedim her seyde, sen sadece seni söyledin. Ardimiza bile bakmadik
Kirdigimizzda kendi içimizdeki çocugu bile. Hayallerimiz ne kadar can bulup
Uzadiysa, askimizin ömrü bir o kadar kisaldi sanki. birbirimizi
Anlamadigimizzdan yakinip sitem ederdik ya ben en çok ne birlikte olabilmeyi
Basaramayisimizi ne de ayri kalabilmeyi beceremeyisimizi anlamiyorum. iste
En çokta bu gerçek acitiyor içimi...
Hiç dikkatini çekti mi? Düsündün mü? Bilmiyorum. Bu güne kadar sana her
Yazdigimm yazida, her mesajda yada mektupta, sözlerin bittigi
Ama yorulma bu sefer yormayayim seni, ben söyleyeyim:
'' Askimiz büyüdükçe, içimdeki çocuk seninle ömür kazandikça, sesini her
Duydugumda hergün biraz daha fazla çarpmaya yemin eden kalbim beni
Yasattikkça, her an ,her saniye yasama ve ölüme inat hayallerin sonsuzlugunu
Seninle tattikça, gözyaslarimin her damlasi sana iç çekis olmaya devam
Ettikçe ayrilik bize hiç yakismasin diye''ydi. Adeta sensizlik kapiyi hiç
Çalmasin diye her satirda tekrarladigimm bir yemindi bu...
Ama basarili olamadim... Basaramadik... içimizdeki sevgi büyüdükçe askimizin
Ömrü kisaldi, hayallerimiz sonsuzlastikça sevdamizin mezarina bir kürek daha
Batti... Yine ve yeniden... Tekrar tekrar cani yandi... Ama biz.
Görmezden geldik. Ya görmezden gelmeseydik. Basarabilir miydik o
Zaman. Hayallerimizi yasatabilir miydik? Son nefesini verirken
Sevdamiz onu yasama döndürebilir miydik?
Bilmiyorum.
Severken ayrilmak böyle olsa gerek. Diri diri mezara girmek, yasarken ölmek
Demek bu olsa gerek... Birinin canina kiymak, bile bile ölümüne razi gelmek
Bu olsa gerek... Ben sevdama veda edemedim. Yüzüm yoktu ardindan aglayip
Feryat figan af dilemeye. Kendi ellerimle mezarini kazmisken, yok olusunu
izlemisken bu lanet gözlerimle nasil ona veda edebilirdim ki...
Vedasiz ayriligima son bir veda...
Seni sensiz yasamak en kötü kaderse bende bu kaderime inat seni yasatmaya
Yemin ettim.

Hiçbir sey sonsuza kadar sürmez... Hiçbir ask da....)
Öyle bir gelip geçtin ki hayatimdan
Kurtulmak mümkün olmadi hiç izlerinden
Ne kadar duygu varsa yasadim sonuna kadar
yasattin....
Sevdim seni biliyorsun
hem de nasil!
Gözlerini kattim gözlerime
seninle baktim herseye
seninle gördüm görülecek ne varsa
görmek adina...
Nefret ettim senden biliyorsun
hem de nasil!
Sendin nedeni bana göre konulan bütün noktalarin
Ölmüstük biz artik
ihanet ettigimiz sevgimizle sevgilere layik degildik...
Sana göreyse bendim arkasini dönen
çekip giden hayatindan
Oysa ben yitirilmislerimizi görmüstüm çoktan
Onaramayacagimizyikintilarimin farkindaydim sadece
Gittim ama hiç unutulmusum olmadin sen benim
Senin gözyaslarinla agladim hep
ve acidan ölecegimi sanarak
senin sarkilarini söyledim
Ne büyük asklar dahil
hiçbir seyin sonsuza kadar sürmedigini
ben ilk senden ögrendim...

Ayriligin..Ilani

AYRILIgIN ILANI
Gidiyor musun diye sorma bana.
Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,
Ne de daha yasamadigimiz bu aski topraga gömmeyi.
Senin kadar öfkeliyim ben de.
Senin kadar endiseli...

inandiramadim seni.
Sen, sorgularken beni kafanda
Ben, gözlerinin içine bakiyordum kuskuyla.
Bir tek sözün baglardi beni sana,
Oysa sen hep susmanin koynunda.
Askiniçine bir kez girdi mi kusku,
Teslim alir bedenleri de.
Sütten çikmis ak kasik degildim
Ama yalani sokmadim iki kisilik dünyamiza.
O dünya ki bazen minicik bir odada
Bazen kentin ortasinda sekillendi.
Nasil da güzeldi...
Zaten varsin diye her sey güzeldi ama
Sen buna inanmadin. Ah bu sorular...
Yasamak varken sevdayi delice,
Niye bozariz sorularla?
Nasil ikna edebilirdim seni?
Ben, ask dedikçe sen, dur dedin.
Ben, seninleyim dedikçe
Sen, hayir dedin.
Zaten az konusan sen
Olumsuz ne kadar sözcük varsa
Bulup çikardin ortaya.
Bense hiç bir sey diyemedim.
Ne kadar zarar vermisim sana meger.
Nasil degistirmisim seni.
Oysa hiç böyle düsünmemistim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Kimseyi oldugundan farkli bir hale getirmek istemem.
Ama öyle oldu iste.
Demek ki; gitmelerin zamani simdi.
Rahat degilim diyordun ya, rahat ol artik.
Gülüslerini saklaman için bir neden kalmadi.
Tedirginliginin sebebi de kalkti ortadan.
Biliyor musun bir tanem!
Gidisim yürekten degil, zorunluluktan.
Bulup, bulup kaybettim seni
Ne yazik ki, tozduman edemedim kuskularini.
Ne yazik ki, kalamadin bana.
Öpücücümün kokusu kalacak kapinin esiginde
Kokladikça; bizi bir yanlisa mahkum ettigini anlayacaksin.

B€ηι ѕ@η@ уöηℓ€η∂ιя

Beni Sana Yönlendir

Telefon numaranı bana yönlendir bundan sonra
Arayan benden duysun sesini
Ben anlatayım her günün, bütün ömrünün efsanesini
Bütün hilelerini benden bilsinler senin
Bütün yalanlarını ben söyledim sevdaların
Her ayrılığın fâiliyim bundan sonra
Ben yalancı, ben zalim, ben kaçak
Ben sözünde durmaz, ben kazandığı gün çekip giden...
Benden bilsinler; Ben her hikayenin katili.
Gamzelerine astığın suçluluğu,
Gençliğimin firâri fikrine yönlendir
Arayan benden sorsun tarihinin ağır günahlarını
Bırak benden bilsinler bu ayaklanmayı
Bütün ipuçlarını bende arasınlar bu eylemin
Bende kurulsun adaletin mahkemesi
Yakınların çeksinler ipimi
Sen yine yalancı şahit, meçhul tanık
Sen hep olduğun gibi kal yani.
Sen yine bana ödet,
Harcadığın bütün kıymetli değerlerin bedelini
Benden bilsin herkes hayata taktığın borçları
Ben bağladım masumiyeti haraca
Ben kestim bütün sevmelerin yüklü hesabını
Aşkın sesini duyduğumda kaçacağım ben
Ben bütün uyruksuz oyunların öz vatanı
Ben yalnızlığın acı sitemi
Ben eylemci, ben firâri, ben yok!
Silah kullanmam hiç. Aldatırım ben
Sen dünyanın bütün denizlerini, kuraklığının terkisine yönlendir bundan sonra
Özleyen bende baksın gözlerinin mavi demine
Bırak benden bilsinler sulak yerleşim bölgelerine giden toplu göçleri
Çağların bütün savaşlarında beni yensinler
Bende arasınlar dünyanın aşka açlığının ekolojik nedenlerini
Sen ölü kuşların kanatsız ruhlarına takılıp cennete git.
Sen yine yalan söyle.
Sen ihanet et her sevgiye yine
Sen kavgalarımın ilk tokadını atıp kaçıver kalleşçe
Sen sancı ol, deliliğimin koğuşu ol.
Yokluk ol sen yine
Benden bilsinler bu evin viraneliğini
Ben yıktım duvarlarını bütün binaların
Ben korktum yüreğimi açık etmekten
Kaçtım iste bir aşkın esaretine düşmekten
Kaçtım iste
Bütün gidişlerin sebebiyim aslında
Ben korkak, ben deli, ben tokatçı.
Ne kadar asil bir eylem de olsa
Boyun eğilmez aşka!
İçimde esaretin kütlesini duyumsadığım an
geçerim verdiğin her güzellikten.
Ben asırlık sevdaların kelepçesine tüneyen
hain kusun ta kendisiyim.
Sen en iyisi hiçbir şeyini yönlendirme bana
Sen en iyisi beni sırtımdan vurmakla kal
Yalnızca benden götürdüklerinden ibaret dur orada
Yalnızlığımın bas ağrıları gibi kal aklımda
Sen bana hiçbir şeyini yönlendirme sakın
Sen aslında kendini benden sakın
Hiçliğine alışmak mümkün gibi
Sigarayı bırakmak gibi yani
alışkanlığını üzerimden silkelemek
Yani ilk gün çıkmıyorsun aklımdan
İkinci gün daha çok özlediğim de doğru
Diğer günlerin halini hatırlamıyorum bile
Bildiğim bir şey var lakin;
hala ara sıra sigara gibi sabrımı yokladığım.
Dumanımda bir görünüp kaybolduğum
Sen en iyisi hiçbir şeyini yönlendirme bana
Batak sularımda devir dur
Ara sıra ufkumda görünüp, kır dümenini sonra
İnsanlığımın tarihine çektiğin bıçağı taşıyamıyor gururum
Yokluğuna alışmayı sanki daha hassasiyetli buluyorum
Sen en iyisi benden uzak dur
Ben yalnızlığın acı sitemi
Ben eylemci, ben firâri, ben yok!
Silah kullanmam hiç aldatırım ben! .



нєяşєуι ѕσя∂υğυм нαуαt вєηι яαнαt вιяαк
*кιмιм вєη??? ηєя∂єη gєℓ∂ιм?? α∂ıм ηє?? ηє ιş уαραяıм?? gєяçєк кιмℓιğιмι ηє∂єη кιмѕє вιℓмιуσя?? ηєу∂єη кσякυуσяυм??

Cok büyük bir sacmalik

cok büyük bir sacmalik
beni benden alan yar, beni bana ne zaman geri vereceksin?
artik gücüm kalmadi, anla iste dayanamiyorum..
bana yasami anlatmayin yeter ! var olma mücadelesimi dedin? sacmaladin..
KARAMSARIM ISTE !! itiraf ediyorum, daha ne istiyorsunuz?
evet ben herseyi gözümde büyütüyorum, peki neden bunu da söylermisiniz bana?
gönlüme laf geciremiyorum iste, bu benim elimde degil ki..
su bos sayfaya bakiyorum, keske bende senin gibi olabilsem diyorum..
ya da herseyden ve herkesten uzak kalmak, ayri düsmek..
birini sevdim, hemde ölürcesine sevdim..
peki elime ne gecti? KOSKOCA BIR HIC !!
beni benden ve Allahtan baska kimse anlayamaz..
bana artik hic birsey anlatmayin, duymak istemiyorum..
yasama hevesini yitirmis olan birine neyi nasil anlatacaksin ki hem?
alismisim herseye, hic birseyden yabancilik cekmiyorum..
benim hayatim bu, ne yapabilirim? oldugu gibi sabit, oldugu gibi gercek..
ah be dünya, ah be ask beni nerelere sürükledin bir bilsen..
ben bunlari suan burda niye yaziyorum, onu da bilmiyorum..
ben hic birseyi bilmiyorum.. aski da bilmiyordum bir zamanlar, ama onu da ögrendik..
ögrendik ki ne ögrendik sorma..
ha bu arada benden artik yazmamami istiyorlar.. yazarak kendimi daha cok üzüyormusum,
daha cok yipratiyormusum..
ben yazarak RAHATLIYORUM.. sanki herseyi üzerimden atiyorum,
bu yüzden bana yazma demeyin !!
gercekten ölüm tüm acilarimi dindirebilecek tek sey..
ölünce artik hic birseyim kalmayacak..
ama bazen ölümden de korkuyorum..
dur, seni sana yazmak istiyorum ben, kendimi anlatmak degil..
ama cümleye nasil baslayacagimi bilmiyorum..
ben en iyisi seni degil, askimi anlatayim, kalbimi anlatayim..
kelimeler yetmez ki size.. sigdiramam sizi cümlelere..
hele askimi hic anlatamam.. belki de buna artik gücüm kalmadi..
ha yar, sana da bir cift lafim var.. hani sen simdi benim kalbimi benden aldin ya,
acaba diyorum beni de benden alirmisin? cünkü bir yarim orda, bir yarim burda..
olmuyor yani anlayacagin böyle.. eksik yasamak bana göre degil..
ama ben bunca ay böyle yasamisim, bundan sonra da yasarim.. ne dersin??
biliyormusun bazen oturup düsünüyorum.. biz neler yasadik ki?
belki de büyütüyorum herseyi.. acaba sen beni hic bir zaman böyle yasadin mi?
acaba sen beni, benim seni sevdigim kadar sevdin mi?
ha hani bazen düsünüyorum dedim ya, iste düsündüklerimi düsünmek degil de yazmak istiyorum..
ama aklima sonra hic birsey gelmiyor, ucup gidiyor sanki hersey..
düsündüklerim düsünce olarak kalsin, yazdiklarim da yazi olarak..
off Allahim ben napiyorum? elime kalemi almis seni yazacaktim, ama baska yerlere geldim..
dur kalbim, kaseti geri sariyorum bir dakika..
tamam oldu hadi simdi sira sende..
KALBIM sen onu hala seviyorsun inkar etme iste..
sus be kalbim bunlari söyleyeceksen hic konusma daha iyi..
bari sen gelme üzerime, bari sen insafli ol..
gözlerim kapaniyor, ama ben yazmaya doymadim ki daha..
sen var ya.. seni anlatacak kelime bulamiyorum ki artik..
he bazen dönüp bakiyorum söyle hayatima..
oysa bakilacak bir tarafi da yok ya neyse..
off bee nerden nereye geldik, ellerim bir dur ara ver !!
seni okadar cok sevdim ki, ayriligi yok etmezdi iste ölüm..
AFFET BUGÜN DE SENI SANA YAZAMADIM.. BAKSANA KIVIRIP DURUYORUM..
seni sana yazacak bir gücüm yok sanki suan..
ama merak etme birgün gelecek, seni sana öyle bir yazacam ki..


Hayatımdan gidenler..birdaha geri gelmeyi hayel bile etmeyin!!hayatıma yeni girenLer gitmeyi dü$ünürseniz hiç bekleyemeyin!!kaLıp tanımaksa amacınız durup izleyin...BA$KALARINDAN değiL benden öğrenin....!

Benim Yüregimi Yaktin...

Disarda firtina kopuyor,
Sevdigim beni unutuyor,
Her firtinada canim aciyor,
Yüregimdeki siziyi anlatamam,
Her Karanlikta yasla doluyor Gözlerim,
Hey ne oluyor diyorum kendime,
Sen bukadar gücsüz ve cagresiz olamazsindiyorum,
Hadi sirkelen ve kendine gel,
Bir Baskasi icin Yandigina deyermi,
Diyorum ya,
Ama gönlüm laftan anlamiyor,
Dilim konusa yüregim Sizliyor,
Ben bu halime Cagre bulamadim,
Tek ilacim oydu,
Oda gitti beni terk etti,
Simdi Kanadim kirildi,
Sevdigim bana acimadi cekti vurdu,
Ondan geriye kalan Sadece kursunu oldu,
Oysaki ben onu sevmistim,
Öl dese ölmezmiydim,
Canimi ona Feda etmezmiydim,
Böyle kallesce vurmak niye niyeeee,
Sana sesleniyorum Sevdigim niyeeee.

Ne tuhaf hiç görmeden sevdim…

Ne yüzme biliyordum, ne de su yutuyordum…
Firtinali, bazen de dalgali ama çogu zaman içinde bogulacak kadar sertti içim…
Ne su bitti ne de ben boguldum
Ne zevk verdi, ne de aci…
Kendime sasardim.
Ne sevecek gücüm vardi, ne de sevilecek halim
Ne sözüm vardi tutulmus, ne de söz vermeye takatim
Okuyordum, okudum… Okudum
Bu istenmisti bende yaptim.
Istediler ve ben yaptim, onlar istedi ben yaptim, onlar istedi ben yaptim…
Ne isteyecek sansim vardi, ne de geçirecek bir iki lafim kendime…
Çogu zaman kusmuk hissiyle uyanirdim,
Ne içimdekileri kusacak yerim vardi, ne de kimsem vardi içimde…
Ne ben vardim ne de sen…

Ne tuhaf hiç görmeden sevdim…
Ne dokunabildim tenine ne de bakabildim gözbebeklerine…
Sadece sevdim…
Ne ben vardim ne de sen…
Sadece bizdik…
Ben kendimi sende buldum derken kendime..
Ne dokunabildim tenine ne de bakabildim gözbebeklerine…

Düsünüyorum

Binlerce nedenim var yaşamak için. Ya da öyle olsun istiyorum nedenlerim olsun bulmaya çalışmalıyım.Ne olabilir_?Düşünüyorum… Düşünüyorum…Düşünüyorum… Düşünüyorum…Hııımm.Bu hıımmm nerden kaldı bana bilmiyorum ama kullanmayı sevmiyorum sevmediğim şeyleri yapasım geliyor bu yazıda.Yaşamak için kendime neden bulmam gerek mesela bunu bulmayı da sevmem, çok denedim bulduğum nedenler tükendi zamanla. Belki de hiç nedenim olmadı…Düşündüklerimi bir yazabilsem…Bir çıksalar dışarı belki o zaman sonum olur..Son beni mi ben mi sonu bulurum bilmiyorum ama bir gün çarpışacağız nasıl olsa…Kaybolmuş biriyim ben, nereye aidim onu arar gibiyim, hiçbir yer,hiç bir söz ve hiç kimse tatmin etmiyor ne kadar da doyumsuz bir hiçim…Anlamıyorum ki ben mi çok aptalım yoksa bütün bir ömür anlamsızlıklar peşinde koşmakla mı geçiyor_?Hayallerim olabilir bu neden, param olmadığı zamanlar da bile içine kendimi attığım kendi çöplüğüm, her şey olması gerektiği gibi orda…Ağırlık var üstümde..bedenim de ve ruhumda bazen hapis oluyorum içine bir gün, 1 ay ,1 sene içinden çıkamadığım da oluyor..Ne zaman çıksam kavurucu bir ateşten kutuplara atlamış gibi ürküyorum ve üşüyorum…Sanırım yine olmadı, tüketemeyeceğim bir neden bulamadım yine.Belki de bu arayıştır tek nedenim.Ne zaman başlasam aramaya tükenmek bilmeyen bir yola sapmış gibi oluyorum. Arayışlarım tükendiğinde gene bulurum yaşamak için sebep ama istediğim de bu değil asıl ölmek için sebep arıyorum, öyle olmalı ne için ölmeyi tercih edebilirdim diye sormalıyım.Sanırım ölmek için birçok neden bulabilirim. Yok, buldum bile birkaç tane ama cümlelere aktaracak güçte değilim. Yaşama nasıl aktarabilirim_?

Bir uyanis kadar kolay basladi her sey…
Oysa uyumaya dalarken hep çok zorlanirdim... Uyanislarim da hep kolay olurdu…
Uyumaya dalmak kadar zor sevdayi seviyordum ben oysa…
Bünyem zoru isterdi hep,kolay ve yolunda giden bir çok sey beni huzursuz etti çogu zaman..
Oysa bu baslangiç senin beni, ben gibi anlatmandan kaynaklandi sanirim..
Simdi içimde ucu kirik bir kalemle öykümü yazar gibiyim…
Hem de sen yanlisi bulup silginle düzeltebilirken, ben hep yanlislarimla sevdigimi biliyordum öykümü..
Kalemim bittiginde ise tüm yanlislarla dogrularimi götürmeden benimsemek isterdim bu öyküyü…
Kalemim hiç bitmedi…
Suya yazi yazmak gibi zor olan bir baslangiç düslerdim hep..
Beni bu çok çekerdi..Zor olan hem de kalici olacak olan sevgiydi çünkü..
Bense hiç zorluk çekmeden bir baslangiçta buldum kendimi..Yanimda sen ve ben sevgimden bile süpheliyim simdi..
Sanirim sevgi bana agir geliyor ya da hafif…
Zoru seviyorum kolayi degil…
Yanimda olmani istemem gerekirken uzagimda olmani düslüyorum..
Hasreti kavusmaktan daha çok seviyorum..
Sesini duymak istemem gerekirken ben hep hayal etmekle yetinmek istiyorum..
Sanirim hayallerim de seni, sen gibi hayal etmeye ihtiyacim var…
Dokunmak, öpmek, uzun uzun bakmak varken ben hep uzak kalmayi tercih etmek istiyorum…
Ya her seyi tüketmekten ürküyorum ya da ben kendimle seni düslemeyi daha çok seviyorum…
Aslinda sanirim ben yalnizca sevmeyi seviyorum…
Ya da hiç bir seyi sevemiyorum…

Bu kez de sen anla!!!

Bu kez de sen anla!!!
Gözlerimden yaş misali düşüşünü seyrediyorum öylece
Nasıl süzüldüysen içime,aynı şekilde gidiyorsun işte...sessizce
Ne değiştirebilir şimdiden sonra bu kaderi?
Sen mi? Güldürme beni...
Her gidişinde dünyamı bir hiçe çeviren,görmezden gelen hüsranımı...
ve uğruna nice ağıtlar yaktığım,nice şiirler yazdığım,adını kalbime kazıdığım... Sen...?
N'olur güldürme beni haline...
Gelirsen diner sandığım yalnızlık durulmuyor
Meğer kendimeymiş yalnızlığım,ağır geliyor...
Yaralarım onarılmaz artık.Aşkından kurtuldum ya,illa bir iz yapışacak yakama.
Çek gölgeni peşimden,inan sensiz daha mutluyum ben...
En acı anlar boğazımda düğüm işte.
Ne kadar yutkunsamda,hazmedemiyorum onca kırılmışlığı.
Sendeki ise;sadece vicdan rahatsızlığı...
Hiç beklemediğin anda; vuracağım kalbinin orta yerinden ta...
Aniden gelişin gibi, Ve gidişin gibi, Hatta tekrar tekrar dönüşün gibi olacak herşey.
Tüm acılarımı yakıp küllerini göndereceğim sana.
İbret-i âlem olsun diye,çektiklerimi,beni biraz olsun anla diye,bir daha dönme diye!!!
Gün oldu,devran döndü Sen niyetlendin bu kez sevdama
Gel bakalım kapıma Hâlâ açan bir ben var mı ardında?
Üzgünüm...Seni tekrar sevemeyecek kadar ruhsuzum artık
Bu kez de sen anla!!!

Neden.??

Neden?
Neden olacak, korkuyorum!
Korkuyor musun?
Evet ya, korkuyorum.
Cunku seni seversem hemen huyun suyun degisecek.
Sende sevdigim seyler farklilasacak.
Simaracaksin. Begenmez olacaksin artik beni.
Cunku ben artik muhtac olmus olacagim sana, senin gozunde.
Oyle degil mi?
Bilmez misin? Muhtac olmak acizliktir.
Simdi seni sevdigim icin cezalandiracaksin beni biliyorum!
Hor goreceksin.
Bekleteceksin.
Aramayacaksin.
Menfaatlerin on plana cikacak.
Sayet menfaatlerinide sevmezsem beni sileceksin.
Yalan mi? Sileceksin iste!
Sonra her gun benden azar azar uzaklasacagini seyredip kahrolacagim.
Yahu ben bir seven’im. Yani seni sevgimle onurlandirmis bir insan.
Dunyayi ayakta tutacak insan kudretinin adidir Sevgi...
Simdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip
oldum diye sen beni
nasil ve ne hakla cezalandirabilirsin?
Aklim almiyor. Zeka seviyem de. insanligim da. Yuregim de.
Yok! "Seni seviyorum" cumlesini cok sarfetme eskir!
Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece asik olunca kullan!
Yok! "Seni seviyorum" demeden once binbir hokkabazlik
yap ve sirin gorun ki
sevdigin sevildigi icin kendini dev aynasinda
gormesin, onu inlet, surundur,
aklini basina getirt, mahvet! Neden?
Cunku, bu makbul..
Kac....sevsen de sevmesen de kac!
Neden?
Cunku kacan kovalanir aptal! Kacan kovalanir...
iyi de, neden sevdigim icin kaciyorum ki? Ben kacacak ne yaptim?
Kacarak daha mi makbul olacagim? Kacarsam daha mi
kiymetim anlasilacak?
Sevmek utanc verici birsey mi ki kacmam gerek?! Anlayamiyorum...
Oysa ben zaten sevdigimi severek devlestirmisimdir.
Onun dev aynasinda kendisini yeniden devlesmesine ne gerek var ki?
Bir gorebilse benim gozlerimle kendini, eminim
kiskanacaktir bendeki kendisini... Yok ama yok!
Bilmez sevgililer sevilmenin essizligini, bilmez...
Ondandir bol keseden sevgiyi boyle tuketisleri...
Ben hic simarmayan, degismeyen, yozlasmayan, ucup
gitmeyen, tukenmeyen sevgi gormedim.
Artik cenaze torenleri iki turlu yapilmali. Biri bedenler icin,
Digeri zorla oldurulen sevgiler icin!...
Ne demis Yilmaz Erdogan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim"
Anlayin artik varliklari degil, ihtimalleri sever olduk... Neden?
Cunku ihtimaller hayallerimizdir.
Sevmekse hayatin bir gercegi.
Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez.
hatta "seni seviyorum" dedikce ya gozleriyle, ya elleriyle ya da
tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkur ederim askim " der...
Tesekkur etmek?! Beni sevdigin icin...
Evet ya... Bir onurdur, bir oduldur, bir serefdir sevmek ve sevilmek.
Ozgurlugumuzdur. Cesaretimizdir. insanligimizdir. Ayricaligimizdir.
Ama ne yazik ki birde butun bunlari farkinda olamayisimizdir sevmek...
Korkuyorum. Hep sevdigim icin cezalandirildim. Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf
bakmayacak varliklari daha
cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi...
Bir dag manzarasi gibi...
Bir su damlacigi gibi...
Bir kucuk tomurcuk gibi henuz dogmakta olan...
Cunku hepsinin insanlarda var olan bir buyuk silahdan
arindirilmisligi
var.
Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar...
Sadece dinlerler...
Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler.
Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz
gerekmez.
Direkt soylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca...
Saymadan...
Ve sevgimi ifade edecek her turlu cilginligi
hesapsizca yapmak
istiyorum.
Gurur denilen sozcugu sozluklerden cikartmak,
SEVDIGIM ICIN SEVILMEK ISTIYORUM.....